حجت الاسلام عباس بابایی در گفتگو با خبرنگار مهر با تاکید بر ابعاد شخصیتی امام صادق (ع) اظهار کرد: ایشان تنها یک عالم دینی و استاد مکتب دینی نبودند، بلکه یک انقلابی بزرگ با تشکیلاتی پنهانی برای برپایی حکومت اسلامی بودند.
کارشناس علوم قرآن و حدیث افزود: امام صادق (ع) که نام مبارکشان تداعی‌گر علم، معرفت و فضل است، در سال ۱۴۸ در سن ۶۷ سالگی، در دوران حاکمیت ظالمانه منصور دوانیقی، خلیفه عباسی، به دست او مسموم و به شهادت رسیدند. شهادت این امام همام، ضایعه‌ای بزرگ برای امت اسلامی بود، اما نور هدایت ایشان همچنان در تاریکی جهل و گمراهی می‌درخشد.
سیره‌ای سرشار از نور؛ الگویی برای زندگی در عصر غیبت
وی افزود: زندگی پربرکت امام صادق (ع) سرشار از درس‌های آموزنده و الگوهای بی‌نظیر برای زیستن در مسیر حق و حقیقت است. ایشان با وجود شرایط سخت سیاسی و اجتماعی آن دوران، لحظه‌ای از تلاش برای تبیین معارف الهی، تربیت شاگردان برجسته و مبارزه با بدعت‌ها و انحرافات غافل نشدند. امام صادق (ع) با برگزاری بزرگترین مکتب‌های اسلامی در زمان خود، نقش بی‌بدیلی در حفظ و گسترش علوم اسلامی ایفا کردند. هزاران شاگرد از فرقه‌ها و مذاهب مختلف، از محضر ایشان کسب فیض می‌کردند و از دریای بیکران علم و معرفتشان بهره‌مند می‌شدند.
درس‌هایی از مکتب صادق آل محمد (ص)
بابایی تصریح کرد: یکی از مهم‌ترین آموزه‌های مکتب امام صادق (ع)، قدر دانستن و استفاده بهینه از فرصت‌های زندگی است. ایشان همواره بر اهمیت زمان تأکید می‌کردند و از هدر رفتن وقت در امور بیهوده و بی‌فایده پرهیز داشتند. امام صادق (ع) در دوره‌ای زندگی می‌کردند که نیاز به شناخت صحیح از دین و معارف اسلامی بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شد. در این میان، آن حضرت با بهره‌گیری از توان بالای علمی خود، به پرورش فقیهان و محدثان تاکید داشتند و بدین ترتیب نه تنها به حفظ دین مبین اسلام کمک کردند، بلکه به گسترش فضائل اخلاقی نیز یاری رساندند.
معنویت و اخلاق امام صادق (ع) از منظر شاگرد امام
کارشناس علوم قرآن و حدیث با تاکید بر معنویت والای امام صادق (ع) به نقل از مالک بن انس پرداخت و افزود: مالک می‌گوید من او را ندیدم مگر در سه خصلت: یا نمازگزار بود، یا روزه گیر و یا اینکه قرآن می‌خواند. و ندیدم او را که بدون طهارت (وضو) حدیثی از رسول الله (ص) نقل کند و درباره چیزی که سود نداشت، سخن نمی‌گفت. بسیاری از افرادی که بعدها به عنوان علمای بزرگ فقهی اهل تسنن شناخته شدند، یا مستقیم و یا غیرمستقیم شاگرد امام صادق (ع) بودند. ابوحنیفه به‌طور علنی تصریح کرده است که اگر دو سالی که در محضر امام صادق (ع) بود، نبود، نابود می‌شد. از دیگر شاگردان معروف ایشان، مالک بن انس و شافعی نیز اشاره شده است. ابوحنیفه اذعان کرده که «از جعفر بن محمد عالم‌تر و فقیه‌تر ندیده‌ام.» این نکته نشان‌دهنده عظمت علمی امام صادق (ع) است
اقدامات مهم امام صادق (ع) از منظر رهبر معظم انقلاب
وی بیان کرد: رهبر معظم انقلاب اسلامی، حضرت آیت الله خامنه‌ای، در تبیین سیره و اقدامات امام صادق (ع)، به نکات کلیدی و ارزشمندی اشاره کرده‌اند که نشانگر اهمیت و تأثیرگذاری این امام بزرگوار در تاریخ اسلام است. امام صادق (ع) در عصر عباسیان، با اقداماتی کلیدی، نقش اساسی در حفظ و گسترش اندیشه شیعه ایفا کردند. اولاً، با تبیین و تبلیغ مفهوم امامت، به ویژه در ایام حج، به تشریح جایگاه و اهمیت جانشینی پیامبر (ص) پرداختند و مبانی فقهی شیعه را استوارتر ساختند. ثانیاً، در دوره‌ای میان دو حکومت بنی‌امیه و بنی‌عباس، در گسترش و تدوین احکام اسلامی و فقه شیعه نقش کلیدی داشتند. آنها با این اقدامات، زمینه را برای شکوفایی و استحکام اندیشه شیعی فراهم آوردند. سوم، امام صادق (ع) با تشکیل تشکیلاتی پنهانی، که نیازمند بررسی دقیق‌تر و جزئیات بیشتر است، به هدایت و سازمان‌دهی جامعه شیعی در آن دوران پرداخته‌اند. این تشکیلات، ظاهراً، نقش مهمی در حفظ و گسترش باورهای شیعی در شرایط دشوار سیاسی ایفا می‌کرد.
احیای امر اهل بیت (ع): رسالتی همیشگی
بابایی گفت: امام صادق (ع) در روایتی نورانی، خطاب به یاران خود فرمودند: «أحیوا أمرنا رحم الله من أحیا أمرنا»؛ «امر ما را زنده بدارید، خدا رحمت کند کسی را که امر ما را زنده بدارد.» احیای امر اهل بیت (ع) به معنای زنده نگه داشتن یاد و نام ایشان، ترویج معارف و آموزه‌هایشان، تلاش برای تحقق اهداف و آرمان‌هایشان و عمل به سیره و روش ایشان در زندگی فردی و اجتماعی است.
