آوین ویژه»

فوری/ مکان دور دوم مذاکرات ایران و آمریکا مشخص شد رویداد استعدادیابی nexTALENT در واحد علوم و تحقیقات برگزار شد پوشش امدادی هلال احمر در عاشورا؛امدادرسانی به بیش از ۱۸۰ حادثه‌دیده موضع گیری مسکو درباره تهدیدات ترامپ علیه تاسیسات هسته ای ایران نواب: طرح «زندگی با آیه‌ها» به غنای معنوی و فرهنگی کمک کرده است مراسم پنجمین سالگرد شهادت حاج قاسم سلیمانی در بیرجند زلزله ۴.۷ در شهرستان جم خسارتی نداشت ترافیک سنگین در خروجی‌های گلستان؛ محدودیت تردد در مسیرهای پرتردد تداوم رزمایش عملیاتی شهدای امنیت تا پاکسازی تروریست‌ها بازپس گیری روستای الکریم به دست ارتش سوریه و هلاکت دهها تروریست+ فیلم جزئیات تاثیر مثبت معدل در آزمون‌های جامع وزارت بهداشت اعلام شد ابزاری برای هنرگردانی و مدیریت گالری رونمایی می‌شود انتقاد خیابانی از هواداران پرسپولیس؛ چرا به علی پروین بی‌احترامی می‌شود؟ اضلاع چهارگانه دنیای اسلام به دنبال رهبری مسلمانان جهان هستند وزارت خزانه‌داری آمریکا: از تایید مجدد اقدامات اف‌ای‌تی‌اف علیه ایران به دلیل خطر تامین مالی تروریسم، استقبال می‌کنیم هلاکت و زخمی شدن ۹ نظامی صهیونیست در غزه طی ۲۴ ساعت گذشته حضور میدانی مسئولان گیلان در محل اسکان اضطراری منطقه پیربازار دبیر شورای آموزش داروسازی و تخصصی وزارت بهداشت منصوب شد

1

«به یاد پدر» شنیدنی شد؛ نوشتن همیشه هم ساده نیست

  • کد خبر : 107022
  • ۰۴ اردیبهشت ۱۴۰۴ - ۱۹:۲۰
«به یاد پدر» شنیدنی شد؛ نوشتن همیشه هم ساده نیست

آلبوم موسیقی «به یاد پدر» با هنرمندی پژمان طاهری در ژانر موسیقی ایرانی و در قالب سه قطعه موسیقایی مجزا پیش روی مخاطبان قرار گرفت.

به گزارش خبرنگار مهر، آلبوم موسیقی «به یاد پدر» به آهنگسازی و نوازندگی پژمان طاهری و کلام محمد شمس لنگرودی و عزیز الله کاشانیان در ژانر موسیقی ایرانی و در قالب سه قطعه موسیقایی مجزا پیش روی مخاطبان قرار گرفت.

«باز نمی‌گردی، می‌دانم»، «شور دشت»، «گل میخک» قطعاتی هستند که در این آلبوم گنجانده شده‌اند.

اردوان طاهری از دست‌اندرکاران این پروژه در توضیح تکمیلی این آلبوم آورده است:

«نوشتن همیشه هم ساده نیست؛ حتی اگر با واژه‌ها و صنایع ادبی مأنوس و کمابیش محتوایی در ذهن داشته باشی. دانش‌آموز دبیرستانی بودم و پژمان سرباز بود؛ پدرم با خون‌ریزیِ شدید معده در بیمارستان بستری شد.

تلاش و لطف پزشکان نتیجه مطلوبی نداشت تا روزی که زنده‌یاد مهندس پیام کدخدایی، پسردایی من و پژمان با ره‌آوردی از تهران آلبوم «نوبانگ کهن» اثر ماندگار استاد حسین علیزاده به گرگان آمد و در همان اتاق بیمارستان فلسفی گرگان با پدرم به آن گوش سپردند.

از فردا حال روحی پدرم رو به بهبودی نهاد و جسم او جانی دوباره یافت و تا ۳۵ سال بعد که در فروردین ۱۴۰۳ دار فانی را وداع گفت، هر زمان که از آن بیماری یاد می‌کرد، باور داشت که آن اثر بی‌نظیر او را به زندگی بازگردانده بود.

از عشق پدرم به موسیقی و فهم او از موسیقی دستگاهی ایران همین بس که با چند مضراب یا زخمه‌ای از یکی از اساتید، اشک بر گونه‌هایش جاری می‌شد و گویی دردمندی تاریخ ما را از فراز و فرودهای گوشه‌های غم‌انگیز و حزین موسیقی دستگاهی به چشم می‌دید.

در وصیت‌نامه کوتاه کاووس طاهری، آخرین و تنها خواسته‌اش از من و پژمان، نواختن در آئین یادبودش بود، البته با دستگاه مشخص – که شور و سه گاه بود – و در آن عصر بهاری غم‌زده، در سالن نگاه تالار فخرالدین اسعد گرگانی، پژمان نواخت و ما گریستیم.»

لینک کوتاه : https://avindaily.ir/?p=107022

جویای نظرات شما هستیم

مجموع دیدگاهها : 0
قوانین درج کامنت در آوین‌دیلی
  • کامنت‌های ارسالی شما، ابتدا توسط سردبیر آوینی ما بررسی خواهد شد.
  • اگر کامنت شما، حاوی تهمت یا افترا باشد، منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.