حجت الاسلام و المسلمین سید احمد میرعمادی در گفتگو با خبرنگار مهر، با بیان اینکه عاشورا تنها یک نبرد نظامی نبود، بلکه عرصه‌ای برای نمایش والاترین مراتب بندگی، توکل، و ایثار بود، افزود: امام حسین (ع) و یاران باوفایش از نخستین ساعات صبح روز دهم محرم، حماسه خود را با ذکر، دعا و توسل آغاز کردند و تا واپسین لحظات حیات، روحیه عرفانی خود را حفظ نمودند و امام حسین (ع) در لحظه شهادت، صورت خود را بر خاک کربلا نهاد و با زمزمه «الهی رضا برضاک و تسلیماً لأمرک» به استقبال لقاءالله رفت.
استاد حوزه علمیه قم تاکید کرد: اصحاب سیدالشهدا (ع) در حالی که بهشت را در چند قدمی خود می‌دیدند، در میدان نبرد حضوری دلاورانه داشتند؛ شمشیرهایشان بران و زبان‌هایشان به ذکر الهی معطر بود، تا جایی که عمر سعد برای شکستن این صلابت، دستور حمله جمعی و سنگ‌باران دسته‌جمعی را صادر کرد.
به گفته میرعمادی، پس از اقامه نماز صبح، امام حسین (ع) یاران خود را برای نبردی تاریخی آرایش داد و زهیر بن قین به عنوان فرمانده جناح راست، حبیب بن مظاهر در جناح چپ، و پرچم‌داری لشکر به ابوالفضل العباس (ع) سپرده شد و بنی‌هاشم در قلب سپاه قرار گرفتند و با قراردادن خیمه‌ها در پشت سر، آرایش نظامی دقیقی در برابر لشکر انبوه دشمن اتخاذ شد.
وی با اشاره به مواضع روشنگرانه امام حسین (ع) در برابر سپاه یزید گفت: حضرت در برابر حیله‌گری و تبلیغات سپاه دشمن با صدای بلند فریاد زدند: «اگر دین ندارید و از قیامت نمی‌هراسید، لااقل در دنیای خود آزاده باشید» و همچنین با اعلام آمادگی برای فدا شدن در راه احیای دین جدشان فرمودند: «اگر دین محمد (ص) جز با کشته شدن من برپا نمی‌ماند، ای شمشیرها مرا دریابید».
میرعمادی ادامه داد: عاشورا روز فریاد حق علیه باطل بود؛ روزی که خون بر شمشیر پیروز شد، روزی که آزادگی تا ابد مسیر خود را از طریق کربلا روشن یافت و هر ضربتی که در این روز بر پیکر یاران حسین (ع) وارد می‌شد، ندائی در آسمان طنین‌انداز می‌شد ک ه «خدا لعنت کند قومی را که برای کشتن تو زین بر اسب نهادند» و صدای ملکوتی «السلام علیک یا اباعبدالله» در فضا طنین انداخت.
وی همچنین به تأثیر ماندگار این واقعه در وجدان تاریخی امت اسلامی اشاره کرد و گفت: بر اساس روایت، حرارتی که از شهادت امام حسین (ع) در دل مؤمنان ایجاد شد، هرگز سرد نخواهد شد: «إنّ لقتل الحسین حرارة فی قلوب المؤمنین لا تبرد أبداً».
استاد حوزه علمیه قم با یادآوری نقش آفرینی شخصیت‌هایی چون حضرت عباس (ع)، علی‌اکبر، قاسم بن الحسن، عبدالله بن حسن و علی‌اصغر (ع) در روز عاشورا اظهار کرد: هر کدام از یاران امام حسین (ع) نماد ویژه‌ای از شجاعت، ایثار و معرفت بودند. آنان با روحی بزرگ و اراده‌ای استوار در برابر دشمن ایستادند و جان خود را تقدیم کردند.
وی افزود: یاران امام همچون برق در میدان می‌تاختند و چون کوه به زمین می‌افتادند و زهیر، حبیب، مسلم بن عوسجه، بریر، حر و دیگر شهدا پس از نبردی جانانه به خاک افتادند و امام حسین (ع) با حضور بالین تک‌تک آنان، مرهمی بر لحظات پایانی‌شان نهاد.
میرعمادی خاطرنشان کرد: در پایان این نبرد نابرابر، عصر عاشورا، امام حسین (ع) در حالی که تنها مانده بود و پیکرش آماج زخم‌ها شده بود، اما روحی درخشان و آرام داشت و هنگام شهادت ایشان، بنا بر نقل منابع تاریخی، آسمان تیره شد، زمین سرخ‌گون گشت و تاریخ صدایی ماندگار را ثبت کرد که «هیهات منا الذله».
استاد حوزه علمیه قم گفت: سلام خدا بر حسین (ع)، بر علی‌بن‌الحسین، بر فرزندان حسین و بر یاران وفادار او باد؛ آنان که در روز عاشورا، درس ماندگاری از دین‌مداری، آزادگی و ایثار را برای همیشه در حافظه تاریخ ثبت کردند.
