به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایسنا، چین یک آزمایش حیاتی بر روی موشک «لانگ مارچ-۱۰» (Long March-۱۰) خود که قرار است به ماه فرستاده شود، انجام داده است. این آزمایش، این کشور را یک گام دیگر به تحقق جاه‌طلبی‌هایش برای فرود فضانوردان چینی بر سطح ماه تا سال ۲۰۳۰ نزدیک‌تر می‌کند.
به نقل از آی‌ای، در این آزمایش اخیر، مرحله اول موشک در جزیره هاینان (پایگاه فضایی ساحلی چین) روی زمین روشن شد. طبق گزارش‌ها، این مرحله که مجهز به هفت موتور «YF-۱۰۰ K» بود، به مدت ۳۰ ثانیه روشن شد و حدود ۹۰۰ تن نیروی رانش تولید کرد.
نکته مهم این است که موتور‌ها به صورت هماهنگ کار کردند که برای پایداری بسیار مهم است. این آزمایش همچنین داده‌های زیادی را برای اثبات این مفهوم و کمک به بهبود نمونه‌های آینده موشک ارائه داد.
آژانس فضایی چین اعلام کرد: این آزمایش تأیید کرد که موتور‌ها می‌توانند در شرایط عادی و پرقدرت به طور هماهنگ کار کنند و مجموعه‌ای کامل از داده‌ها را به دست آورد.
نقطه عطفی برای «لانگ مارچ-۱۰»
موشک «لانگ مارچ-۱۰» به طور قابل توجهی قدرتمندتر از هر موشکی است که چین قبلاً تولید و استفاده کرده است و حدود سه برابر نیروی رانش موشک «لانگ مارچ-۵» را تولید می‌کند.
این موشک با ارتفاع ۹۲ متر، ۲۱ موتور را به طور همزمان روشن خواهد کرد که ۷ موتور در هسته و ۷ موتور روی هر یک از دو بوستر (تقویت کننده) آن قرار دارند.
توسعه «لانگ مارچ-۱۰» در سال ۲۰۱۷ آغاز شد و حاصل دهه‌ها تحقیق و توسعه در زمینه موتور‌های موشک سوخت مایع است. این آزمایش اخیر همچنین بر اساس یک نقطه عطف قبلی انجام شده است که در ژوئن سال گذشته رخ داد، زمانی که سه موتور مرحله اول «YF-۱۰۰ K» برای چند دقیقه با هم روشن شدند.
گوئو وی (Guo Wei)، معاون فرمانده ارشد توسعه این موشک به چاینا دیلی گفت: پایه‌های آزمایشی موجود نمی‌توانستند بار‌های عظیم تولید شده توسط نیروی رانش موشک را تحمل کنند، بنابراین تیم از یک سکوی پرتاب واقعی برای انجام آزمایش نیروی رانش تقریباً ۱۰۰۰ تنی این موشک استفاده کرد.
ادعا می‌شود که این موشک می‌تواند ۲۷ تن (تقریباً به اندازه جرم یک خانه کوچک) را به ماه ببرد. این موشک در برنامه چین برای فرود فضانوردان بر روی سطح ماه تا پایان دهه حاضر، نقشی محوری دارد.
این ماموریت به دو پرتاب جداگانه نیاز دارد. یکی به نام منگژو (Mengzhou) برای حمل خدمه و دیگری به نام لانیو (Lanyue) برای حمل فرودگر. طبق این طرح، این دو وسیله نقلیه در مدار ماه به هم می‌رسند و متصل می‌شوند و به فضانوردان اجازه می‌دهند تا به فرودگر منتقل شوند و به سطح ماه فرود بیایند.
فرود چین بر ماه تا سال ۲۰۳۰
علاوه بر فرود اولیه، چین و شرکا (از جمله روسیه) می‌خواهند تا سال ۲۰۳۵ یک پایگاه قمری در قطب جنوب ماه به نام «ایستگاه بین‌المللی تحقیقات ماه» (ILRS) بسازند.
این اولین آزمایش آتش‌ثابت در مقیاس کامل این تیم در یک سکوی پرتاب واقعی بود، زیرا پایه‌های آزمایشی معمولی قادر به تحمل این نیروی عظیم نبودند. در طول آزمایش، مهندسان همچنین پوشش‌های مقاوم در برابر حرارت، سیستم‌های تشخیص خطا و قابلیت اطمینان سیستم چند موتوره را ارزیابی کردند که همگی قبل از پرتاب انسان به ماه بسیار مهم هستند.
طبق گزارش‌ها، چین همچنین در حال کار بر روی یک نسخه قابل استفاده مجدد از موشک «Long March-۱۰A» برای ماموریت‌های مدار زمین است. این نسخه که از نظر مفهومی مشابه با موشک «فالکون ۹» شرکت اسپیس‌ایکس (SpaceX) است، برای ماموریت ماه استفاده نخواهد شد، بلکه برای سفر به ایستگاه فضایی استفاده خواهد شد.
این آزمایش به عنوان یک تمرین نهایی برای سنجش قدرت موتور این موشک ماه‌نشین عمل کرد. چین اکنون در مسیر خوبی برای قرار دادن انسان در ماه در حدود سال ۲۰۳۰ و سپس ساخت یک پایگاه دائمی است. این آزمایش با موفقیت ثابت کرد که آنها می‌توانند قدرت خام مورد نیاز برای دستیابی به این اهداف را مدیریت کنند.
