به گزارش خبرگزاری مهر، سومین پیش رویداد همایش علمی پژوهشی امامت پژوهی در دنیای مدرن با ارائه محمدعلی دزفولی و بحثی با عنوان «مقام فرمانروایی و تدبیر قلمرو آفرینش» در سالن جلسات این واحد دانشگاهی با حضور استادان و اعضای هیأت علمی برگزار شد.
محمدعلی دزفولی در ابتدای این جلسه با ارائه طرح سوالی این بحث را مورد گفتگو قرار دادند که حجت غایب چگونه می‌تواند در اداره عالم نقش ایفا کند و آیا لزوم غیبت می‌تواند نفی کننده مقام حجت و امامت او باشد یا خیر؟ استادان حاضر در جلسه نظرات خود را ارائه و دغدغه‌ها و رویکردهای مورد نیاز جامعه و همچنین دانشجویان را برای دریافت این مطالب مطرح کردند.
این استاد مهدویت پژوه در ادامه به بیان آیات و نمونه‌هایی از داستان‌های قرآن مجید پرداخت که در آن‌ها حجت‌هایی در دوران‌های مختلف غیبت داشتند و معنای غیبت را از آیات یاد شده استخراج کرد.
وی گفت: غیبت فیزیکی دلیل بر نداشتن مسئولیت و نشناختن مقام امام نیست.
دزفولی در تبیین معنای غیبت با اشاره به داستان غیبت حضرت یوسف از برادرانش، همراهی حضرت موسی و حضرت خضر و غیبت سایر انبیا به عنوان نمونه‌های مختلفی از حجت‌های غایب عصر خویش اظهار کرد: مسئولیت اصلی حجت خدا در هر زمان مقام خلافت الهی است که خدا در در آیه ۵۴ سوره نساء مسئولیت بزرگی با تعبیر «ملک عظیم» به ایشان داده است؛ یعنی امام فرمانروایی فراگیری در عالم دارد که فقط مربوط به انسان‌ها و هدایت آن‌ها نیست؛ بلکه درباره تمام موجودات و عالمیان فرمانروایی او فراگیر است تا اداره عالم را به اذن و امر خدا بر عهده گیرد و بر این اساس فرمان بری و فرمان برداری همه مخلوقات از او امری واجب و مسلم است.
این استاد دانشگاه در ادامه توضیحات خویش درباره آیه یاد شده اضافه کرد: از لوازم اداره عالم، داشتن دانش و آگاهی نسبت به تمام جزئیات عالم حتی سرنوشت‌ها، میزان روزی‌ها و مرگ و میرها و زمان اتفاق افتادن همه وقایع است.
وی با استناد به تفسیر سوره مبارکه قدر که امام رضا (ع) درباره آن فرمودند: بهترین سوره برای احتجاج با مخالفان و دشمنان ما سوره قدر است، گفت: این که در شب قدر تمام ملائکه به همراه روح القدس بر امام هر زمانی نازل می‌شوند و تقدیرات را به او منتقل می‌کنند و آگاهی الهی به او داده می‌شود، حاکی از مقام علمی خاص امام است یعنی پس از اعطای فرمانروایی عالم، لوازم آن هم به امام داده شده و امام قادر است با داشتن این دانش، جهان هستی را اداره کند.
این پژوهشگر تاریخ تشیع گفت: بر اساس مطالب یاد شده غایب بودن ظاهری امام منافاتی با اجرای مسئولیت‌ها و تدابیر عالم نخواهد داشت و امام به بهترین شکل می‌تواند عالم را اداره کند؛ اگرچه این نحوه مدیریت از نگاه ما پنهان باشد.
شایان ذکر است که مطالب ارائه شده در این جلسه با استقبال فراوانی از طرف استادان مواجه شد و مباحث به گفتگو و چالش علمی کشیده شد و نکات مهمی رد و بدل شد به طوری که استادان خواستار ادامه این جلسات و دانش افزایی و آگاهی بخشی در مورد جزئیات امامت حضرت حتی در دوران غیبت و بسنده نکردن به معرفی امام زمان فقط در دوران پس از ظهور تاکید داشته و درخواست داشتند که این مطالب به صورت دوره‌ای به گفتگو و بحث علمی و آکادمیک گذاشته شود.
