به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایسنا، بسیک کودوخوف چهار بار قهرمان جهان، قهرمان اروپا، دارنده مدال نقره المپیک لندن و برنز المپیک پکن است. او هرگز قهرمان المپیک نشد اما بدل به کشتی‌گیری شد که سال‌ها از او یاد می‌شود.
سرعت شگفت‌انگیز، چابکی منحصر به فرد و حرکات خلاقانه، کودوخوف را یک کشتی‌گیر خاص تبدیل کرد. او دسامبر ۲۰۱۳ در حوالی آرماویر در 27 سالگی در یک سانحه رانندگی جان باخت؛ اتفاقی که هنوز باورش نیز سخت است.
در زیر نظرات بزرگان کشتی روسیه درباره کودوخوف را می‌خوانیم:
والنتین گازویف، مربی کودوخوف:
پدر بسیک نیز به طرز غم انگیزی درگذشت. او از جاده عبور می‌کرد و با یک ماشین تصادف کرد. بسیک ۱۲ ساله بود که پدرش فوت شد. من خودم او را پیدا کردم و اینطوری کار را شروع کردیم. بسیک خیلی پرشور بود.
اولین قهرمانی بسیک با قهرمانی در مسابقات قهرمانی جوانان روسیه رقم خورد. او هر پنج مسابقه را زودتر از موعد مقرر به پایان رساند. بعد از تورنمنت به او گفتم بیا برویم برای مادرت هدیه بخریم.
من پسر ندارم و او برای من مانند یک پسر بود. بسیک پسر بسیار پخته‌ای بود و نیاز نبود مثل بقیه کشتی‌گیران هم سن و سالش صدایم را بالا ببرم تا نکات را رعایت کند.
دیمیتری میندیاشویلی، یکی از قوی‌ترین مربیان تاریخ کشتی آزاد:
فقط بچه‌های باهوش، به تیم ملی روسیه راه پیدا می‌کنند. بسیک کودخوف خیلی کشتی‌گیر فعالی بود و با حرکات مداومش روی تشک، تعادل روحی روانی و ثبات حریف را به هم می ریخت. از نظر توانایی، بسیک یک ورزشکار کاملا منحصر به فرد بود.
دنیس چارگوش، قهرمان سه دوره جهان و دارنده مدال برنز المپیک:
او همیشه اولین نفری بود که تمرینات را شروع می کرد و همه مربیان اطلاع داشتند که او چقدر شور و شوق و توانایی دارد.
زائوربک سیداکوف، قهرمان المپیک و جهان:
من قهرمانی‌ام در المپیک را به کودوخوف تقدیم کردم. وقتی او درگذشت، به خودم گفتم اگر در بازی های المپیک قهرمان شوم، آن قهرمانی را به او تقدیم خواهم کرد و موفق شدم و از این نظر خیلی خوشحالم. خاطرات خوبی از او دارم و همیشه رابطه خوبی با هم داشتیم.
عبدالسلام گادیسوف، قهرمان جهان:
من با کودوخوف در دوی ماراتن شرکت کردم. او در وزن پایین تر بود و اغلب با هم تمرین می‌کردیم. افتخاراتی که کودوخوف در چند سال کشتی به دست آورد نشان دهنده جایگاه بالاای او در دنیای کشتی است و حیف شد که ورزشکاری مثل او خیلی زود از بین ما رفت.
حاجی‌مراد گاتسالوف، قهرمان المپیک و پنج دوره جهان:
یادم می‌آید که کودوخوف خیلی از مار می‌ترسید و دنیس چارگوش بدتر. دنیس چارگوش حتی جرات نگاه کردن به مار را در تلویزیون نداشت و یک بار کودوخوف یک مار نیم متری گرفت. نمی‌دانم مار سمی بود یا نه ولی وقتی چارگوش مار را دید از شدت ترس فریاد می‌زد. ما در طبقه دوم زندگی می‌کردیم. بسیک به سمت او آمد و دنیس پنجره را باز کرد و از طبقه دوم بیرون پرید. خیلی خوب بود که یک اتاق غذاخوری درست زیر اتاق ما بود. همه از خنده مردیم. چیزی که برایم جالب بود این بود که خود بسیک بسیار ترسیده بود، اما برای ترساندن دنیس، مار را در دستانش گرفت. از آن زمان به بعد دنیس بارها تلاش کرد تا کودوخوف را اذیت کند و این دو همیشه کنار هم بودند. الان که بسیک از بین ما رفته است این خاطره را بارها با دنیس چارگوش بازگو می‌کنیم.
هنری سهودو، قهرمان المپیک و قهرمان سابق UFC
همیشه می خواستم این مرد را شکست دهم، اما رکورد من برابر او ۱ برد و ۴ شکست است. هر روز قبل از بازی های المپیک به او فکر می کردم. او چهار بار قهرمان جهان و دو بار مدال آور المپیک شد. می خواستم اسم پسرم را بسیک بگذارم ولی این کار را نکردم چون تصمیم گرفتم که تنها یک بسیک کودخوف وجود داشته باشد، او بزرگترین رقیب من است.
