به گزارش خبرنگار اقتصاد آنلاین، معامله‌گران بورسی در حالی به استقبال نخستین روز کاری هفته رفتند که اکنون نرخ طلای جهانی در ارقامی فراتر از رقم ۲ هزار و ۷۰۰ دلار تثبیت شده است. در واقع طی یک سال انس طلا توانسته رشد بیش از ۳۷ درصدی را به خود اختصاص دهد که با رفتارشناسی بازار طلا می‌توان مدعی بود که این رشد قیمتی سبب چرخش جریان نقد و حرکت به سمت بخش غیر مولد خواهد شد.
از سوی دیگر شاهد افزایش عجیب حباب ذاتی در سکه هستیم که اگرچه حباب سکه توسط فعالان این حوزه کاملا پذیرفته شده‌است، اما درصد آن چنان رو به فزونی است که نگرانی ایجاد شده از پس آن قابل درک است. دقیقا در چنین شرایطی که نرخ‌ها در محدوده اشباع قرار دارند و حداقل مدتی برای استراحت و آغاز روند بعدی نیاز دارند، مشاهده می‌شود که قیمت سهام نه تنها مورد اقبال سهامداران قرار نمی‌گیرد بلکه شتاب عرضه، لحظه به لحظه افزایش می‌یابد؛ آن هم در شرایطی که به عقیده اکثر کارشناسان، بازار در ارزنده‌ترین محدوده‌های تاریخ خود قرار دارد.
این عدم اقبال در شرایطی رقم می‌خورد که نرخ دلار نیمایی به طور روزانه در حال افزایش است و حتی همتی، وزیر اقتصاد، در توییت‌های خود به ضرورت حذف قیمت‌گذاری دستوری، کاهش نرخ بهره و تقویت سایر عوامل موثر بر بورس به صراحت اشاره می‌کند. اما گویی فعالان بازار کوچک‌ترین اهمیتی به اظهارات همتی نمی‌دهند و اثر افزایش نرخ دلار نیمایی را بلند مدت تلقی می‌کنند.
فارغ از این مسئله تا میانه هفته ثبت‌نام در سامانه یک‌پارچه خودروهای وارداتی را داریم که قاعدتا به حجم این عرضه‌ها می‌افزاید. معاملات روز شنبه نیز خروج پول را تایید می‌کند؛ بیش از ۵۰۰ میلیارد تومان جریان نقد حقیقی از گردونه معاملات خارج شد که بازار هدف آن جز طلا و یا خودرو نخواهد بود.
در ادامه نیز انتخابات آمریکا در آبان ماه را خواهیم داشت که احتیاط سرمایه‌گذاران را بیش از پیش تقویت می‌کند. عواملی که نشان می‌دهد نه رغبتی برای رشد بازار سرمایه مانده و نه سرمایه‌‌ای که این بازار ارزنده را جارو کند. گویی تمام بازارها فدای طلا می‌شوند و تنها ابزار سیاست‌گذار نیز گفتار درمانی است.
