به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از خبرورزشی ؛ دایی پس از بازگشت طی یک مصاحبه بسیار پر سر و صدا که یکم دی سال89 درخبرورزشی نیز منتشر شد، حرف‌هایی را بر زبان آورد که بد نیست خلاصه آنها را دوباره باهم بخوانیم:
– دیگر وقت گریه کردن گذشته و باید خودمان را در زمین چمن به حریفان نشان بدهیم.
-اگر یک فوتبالیست به فکر شهرت، عکس و مسائل دیگر باشد به جایی نمی‌رسد. من خودم از شهرت و مال دنیا چیزی کم ندارم و همین الان از تیم‌های خارجی با رقم‌های بسیار خوب پیشنهاد کار دارم ولی دلم می خواهد در پرسپولیس و کنار هواداران این تیم کار کنم.
– در این ۲۴ ساعت که استعفا داده بودم، حدود ۱۵۰ پیامک به من زده شد که برگردم. البته شاید دو یا حداکثر سه مورد مخالف بازگشتم بودند ولی ۹۹ درصد می‌گفتند برگرد. هر کس من را در خیابان دید، گفت به پرسپولیس برگرد و ماموریتت را تمام کن. من هم برگشتم تا پرسپولیس را درست کنم.
– دست تک تک هواداران واقعی پرسپولیس را می‌بوسم اما به یک مشت جیره خوار اجازه نمی‌دهم علی دایی را زیر سوال ببرند. بعضی آدم‌ها صبح مقابل من تعظیم می‌کنند ولی بعد از آن در تلویزیون حرف‌های دیگری می‌زنند. اینها همان افرادی هستند که در بازی ایران مقابل عربستان (منظور علی دایی فروردین ۱۳۸۸ است که عربستان در تهران با نتیجه ۲ بر یک تیم ملی ما را با هدایت او شکست داد) من را زیر سوال بردند.
-شاید چند بازیکن پرسپولیس نخواهند همه توان خود را برای تیم بگذارند و با تمام وجود کار کنند اما چنین اجازه‌ای را به آنها نخواهم داد. حتی اگر شده تیم جوانان را به زمین می‌فرستم اما به کم کارها میدان نمی‌دهم.
– علی دایی به همین سادگی علی دایی نشده که با شعار6 یا 8 جیره خوار که معلوم نیست روزی خود را از کجا به دست می‌آورند، خراب شود.
– با آمدن من به پرسپولیس دست خیلی‌ها که می‌خواستند به این تیم بازیکن بدهند، از باشگاه بریده شد.
