به گزارش خبرگزاری مهر، پخشان عزیزی، متولد ۱۳۶۳ و اهل مهاباد، و وریشه مرادی، دو عضو گروهک تروریستی پژاک، این روزها به سوژه‌های محبوب رسانه‌های تجزیه‌طلب تبدیل شده‌اند. در حالی که رسانه‌های وابسته به گروهک‌ها آن‌ها را مددکاران اجتماعی بی‌گناه و مدافعان حقوق بشر معرفی می‌کنند، اسناد و شواهد نشان می‌دهد که این دو نفر از دهه ۸۰ با گروهک‌های تروریستی مانند دموکرات کردستان و پژاک همکاری داشته‌اند.
پخشان عزیزی در سال ۱۳۸۸ برای آموزش‌های تروریستی به عراق سفر کرد و پس از بازگشت، در اغتشاشات دانشگاه تهران نقش فعالی ایفا نمود. او در سال ۱۳۹۳ به صورت غیرقانونی از کشور خارج شد و به گروهک پژاک پیوست، جایی که به عنوان یک عضو فعال در شاخه زنان این گروهک به نام “کژار” سازماندهی شد. وریشه مرادی نیز به‌عنوان یکی از اعضای کلیدی پژاک، در عملیات‌های تروریستی متعددی مشارکت داشته است.
رسانه‌های وابسته به پژاک تلاش می‌کنند با استفاده از تصاویر فتوشاپ‌شده و روایت‌های دروغین، چهره‌ای مظلوم از این افراد بسازند. آن‌ها پخشان و وریشه را به‌عنوان زندانیان سیاسی و قربانیان نقض حقوق بشر معرفی می‌کنند. اما واقعیت این است که این دو نفر تروریست‌های آموزش‌دیده‌ای هستند که برای ایجاد ناامنی و خشونت در ایران فعالیت کرده‌اند.
متأسفانه، این تبلیغات دروغین حتی بر افرادی مانند امجد امینی، پدر مهسا امینی، که خود قربانی ظلم و بی‌عدالتی است، تأثیر گذاشته است. اما حقیقت این است که پخشان عزیزی و وریشه مرادی نه تنها مدافع حقوق بشر نیستند، بلکه عاملان اصلی خشونت و ترور در منطقه کردستان بوده‌اند. آن‌ها با هدف ایجاد ناامنی و کشتار مردم بی‌گناه وارد ایران شدند و در عملیات‌های تروریستی متعددی مشارکت داشته‌اند.
هدف اصلی این تبلیغات، فریب افکار عمومی و تحت فشار قرار دادن جمهوری اسلامی ایران برای جلوگیری از مجازات این تروریست‌ها است. گروهک پژاک و رسانه‌های وابسته به آن می‌خواهند با تغییر چهره این افراد، آن‌ها را از مسئولیت اعمالشان مبرا کنند. اما مردم باید بدانند که پخشان عزیزی و وریشه مرادی نه قربانی، بلکه مجرمانی هستند که باید مطابق قانون مجازات شوند.
