به گزارش خبرگزاری مهر، مراسم تجلیل و حق شناسی از حجت الاسلام انصاریان خطیب برجسته و مطرح کشوری به همت هیئت امامین جوادین (ع) به میزبانی زورخانه ذوالفقار دامغان برگزار شد.
شیخ حسین انصاریان از خطیبان برجسته و مردمی کشور به ورزش باستانی علاقه بسیار زیادی داشته و در دوران جوانی به سه زورخانه تهران رفت‌وآمد داشته است.
حجت الاسلام انصاریان در این مراسم طی سخنانی گفت: زورخانه مدرسه عشق و ادب است، ورزش باستانی و زورخانه‌ای یک ورزش با معانی بلند و عمیق الهی است.
وی اظهار داشت: در دوران جوانی به چند زورخانه در تهران می‌رفتم که یکی از آنها زورخانه شخص معروف و متدینی به نام حاج‌علی در نزدیکی خیابان ری بود. و زورخانه دیگری در کوچه غریبان بود که یک زورگیر صدای بسیار خوش داشت. و همچنین زورخانه سیّد در ابتدای خیابان بی‌سیم در میدان خراسان بود.
این خطیب برجسته با بیان اینکه من در زورخانه نکات بسیار با ارزشی آموخته و دیده‌ام، اضافه کرد: در آن زمان وقتی ورزشکاران وارد گود می‌شدند، ۱۰۰ تا ۱۵۰ بار شنا می‌رفتند و بعد از ورزش می‌دیدم که دایره زورخانه از اشک چشم آنها نشانه برمی‌داشت و این بدان معناست که ورزشکار با این ورزش با پروردگار و اهل‌بیت (ع) متصل می‌شد و چنین اتصالی تنها مخصوص ورزش باستانی است.
وی گفت: تاکنون به ۲۷ کشور در پنج قاره جهان سفر کرده‌ام و ورزش‌های زیادی را از نزدیک دیده‌ام، هیچ ورزشی عرفانی‌تر و باحال‌تر از ورزش زورخانه‌ای نبوده است.
انصاریان با بیان اینکه ورزش باستانی و گود زورخانه، زنگ بیداری برای همه و خصوصاً جوان است، در ادامه به اشعاری که در “سر دم” خوانده می‌شود اشاره کرد و گفت که این اشعار ورزشکار را به پروردگار و اهل بیت (ع) متصل می‌کند.
وی به وجود نوعی رهایی و آزادگی در ورزش زورخانه‌ای اشاره کرد و گفت: حضور در گود زورخانه به این معنا است که ما ورزشکاران خود را از همه مردم کوچک‌تر و پایین‌تر می‌دانیم. یعنی اهل تکبر نبوده و خود را بالاتر از دیگران نمی‌دانیم.
این باستانی‌کار پیشکسوت افزود: ورزشکار در گود زورخانه نشان می‌دهد که بالاتر از دیگران نیست. نه تنها اهل تکبر نیست بلکه فروتن‌ترین و متواضع‌ترین مردم است و ورزشکار باستانی وقتی در گود زورخانه سر بر خاک می‌ساید، به خدا می‌گوید تا آخر عمر از سجده و ستایش تو دست برنمی‌دارم.
وی به آئین «چرخ‌زدن» در ورزش باستانی اشاره کرد و ادامه داد: ورزشکار باستانی در چرخ زدن خطاب به خداوند باری‌تعالی می‌گوید در حقیقت به دور تو، قرآن تو، ائمه و پیامبران تو می‌گردم.
انصاریان با اشاره به آئین «پا زدن» در ورزش باستانی خاطرنشان کرد: پا زدن در این ورزش، یک حرکت ریتم‌دار و بسیار چشم‌نواز و زیبا است و ورزشکار از طریق آن می‌گوید خدایا من نیز پا به پای موجوداتت حرکت می‌کنم. ما در ورزش زورخانه‌ای و با پا زدن نشان می‌دهیم قدم‌هایمان در راه خدا است و گویای این است که ورزشکار از گام زدن در مسیر ناصواب و منفی فراری است و قدم‌های مثبتی برای پدر، مادر، خانواده و ملت و کشورم برمی‌دارم.
وی از زورخانه به عنوان مدرسه عشق و ادب نام برد و اظهار کرد: زورخانه مدرسه ادب آموختن است و برای همین است که ورزشکاران در بدو ورود به زورخانه از حاضران و بزرگان رخصت ورود می‌گیرند و حاضران را مورد احترام قرار می‌دهند.
انصاریان با بیان اینکه اشعاری که در زورخانه خوانده می‌شود نه تنها ورزشکاران بلکه تماشاگران را نیز به سرچشمه عشق و معرفت یعنی خداوند متعال و اهل‌بیت (ع) و خصوصاً سیدالشهدا (ع) و حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) وصل می‌کند.
وی با ابراز خرسندی از حضور در زورخانه دامغان، گفت: اگر شرایط سنی اجازه می‌داد وارد گود شده و به ورزش می‌پرداختم اما زورخانه من در حال حاضر، منبر است.
این واعظ برجسته کشوری از وزیر ورزش خواست که توجه بیشتری به ورزش باستانی و زورخانه‌ای در جای جای کشور شود.
این پیشکسوت ورزش باستانی، خواستار همگانی کردن و تقویت زیرساخت‌های این ورزش در کشور شد و گفت: ورزشکار در ورزش زورخانه‌ای بدن و رفتاری الهی پیدا می‌کند.
وی با مقایسه فضای زورخانه با دیگر ورزشگاه‌ها، تصریح کرد: در ورزش‌های دیگر گاه شاهد برخی ناسزاگویی‌ها و حتی درگیری ورزشکاران با همدیگر هستیم، این در حالی‌است که زورخانه جای صفا، احترام، تواضع، فروتنی و اتصال با پروردگار است.
آئین تجلیل و حق شناسی از حجت الاسلام والمسلمین حسین انصاریان ۱۴ بهمن با حضور امام جمعه و فرماندار دامغان، مدیر کل سازمان تبلیغات و مدیر کل ورزش استان انجام شد و در پایان سومین شال گسترش پهلوانی ورزش باستانی توسط یکی از پهلوانان و پیشکسوتان کشور بر دوش این واعظ انداخته شد، همچنین تندیس و هدایایی از هیئت مذهبی و ورزشی به ایشان اهدا شد.
