به گزارش خبرنگار مهر، نشست خبری فیلم «۱۹۶۸» با حضور امیر مهدی پوروزیری کارگردان، ایرج محمدی تهیه کننده، داوود گنجوی نویسنده، امیر نوروزی، پادینا کیانی، امیر احمد قزوینی بازیگران، حمید نجفی‌راد تدوینگر و سعید براتی مدیر فیلمبرداری برگزار شد.
اجرای این نشست را فرزاد حسنی عهده‌دار بود.
یادی از سیف الله داد
تهیه کننده فیلم «۱۹۶۸» در ابتدای جلسه، گفت: من همینجا در ابتدا از مرحوم سیف الله داد یاد می‌کنم و از دبیر جشنواره، هیئت انتخاب و اصحاب رسانه بسیار ممنونم.
وی در پاسخ به پرسشی با موضوع چرایی ساخت این فیلم، تصریح کرد: من در خوانش فیلمنامه در ابتدا اثر را در لانگ شات می‌خوانم و بعد در کلوز آپ و پس از این دو شیوه خوانش، تصمیم می‌گیرم که این فیلمنامه استحقاق ساخته شدن را دارد یا نه؛ هدف ما این بود که وجهه متفاوتی از یک برهه تاریخی این کشور را نشان دهیم. این فیلم اشاره به درگیری طولانی مدت ایران و اسرائیل از سال ۱۳۴۷ تا کنون دارد.
تولید فیلم سینمایی در جبهه موافق اسرائیل؟
پوروزیری در پاسخ به پرسشی در مورد پرداخت کم به موضوع فوتبال، عنوان کرد: نباید از این فیلم انتظار یک فیلم فوتبالی داشته باشیم و انتظار یک فیلم ملی را باید از «۱۹۶۸» داشت. مهم‌ترین مسئله این فیلم دوری از کلیشه زدگی است و تلاش می‌کند تصویر و نقطه دید متفاوتی را ارائه کند. این فیلم حاصل یک شیطنت گروهی است.
وی در پاسخ به نقدهایی که به فیلم شد با اشاره به اینکه این فیلم به نفع اسرائیل ساخته نشده است، عنوان کرد: فیلمسازی سخت است و هرکس مرا می‌بیند می‌پرسد که در جبهه موافق اسرائیل فیلم ساختی؟ و هیچ ایرادی ندارد این به من اطمینان خاطر می‌دهد که فیلم ایدئولوژیکی متفاوتی ساختم.
وی افزود: ما این فیلم را ۶۴ جلسه فیلمبرداری و تولید کردیم.
حذر از شعار زدگی
داوود گنجوی در ادامه از تجربه حضور خود در این اثر گفت: این تجربه برای من تجربه متفاوتی بود زیرا این خطر همیشه حس می‌شود که این قبیل آثار دچار شعارزدگی شود. به عبارتی این فیلم تاریخ وقوع نیافته است.
مسیری که ثانیه به ثانیه طی می‌شود
پادینا کیانی در پاسخ به پرسشی در مورد جایگاه احتمالی خود در ۵ سال آینده، بیان کرد: واقعیت این است که نمی‌دانم و اطلاعی ندارم. من این مسیر را بسیار ثانیه به ثانیه در حال طی کردن هستم و اگر موفق به دریافت سیمرغ در این دوره از جشنواره بشوم این جایزه را به خودم تقدیم می‌کنم زیرا برای رسیدن به این اتفاق، تلاش‌های بی‌شماری کرده‌ام. من همذات پنداری بسیاری با این کاراکتر داشتم و توام با آن تضاد هم در این کاراکتر بود.
تحولات روحی و روانی پس از «۱۹۶۸»
امیر نوروزی پس از کیانی درباره تجربه حضور خود گفت: هر ۳ کاراکتر اصلی این فیلم از ما بسیار دور بودند و درگیری روحی شدیدی با این کاراکتر برای همه ما اتفاق افتاده بود.
بعد از این پروژه تغییرات روحی و روانی در من ایجاد شد و هنوز به حالت طبیعی خود برنگشتم. نقش بسیار سختی برای من بود و به نظرم فیلم می‌توانست در پس تولید خروجی بهتری داشته باشد که دلایل اصلی این ضعف شاید عجله‌ای شدن پروژه در راستای رسیدن به جشنواره بود و من همیشه این فشرده بودن را باتوجه به اینکه تمامی کارگردان ها از زمان برگزاری جشنواره فیلم فجر آگاه هستند، نمی‌فهمم.
امیر احمد قزوینی در پاسخ به پرسش قبلی تصریح کرد: کاراکتر بسیار جذابی برای من بود و در این پروژه من با دیگر بازیگران این فیلم بسیار راحت بودم و سبب می‌شد که به یک زبان مشترک برسیم تا بازی‌های یک‌دستی توسط مخاطبان رویت شود.
تلفیق مستند و داستان امری دشوار است
حمید نجفی‌راد در ادامه در باب کندی روایت اثر، افزود: در فیلم‌های این چنینی با رویکردی که در کارگردانی و فیلمنامه وجود دارد یعنی تلفیق مستند و داستان بسیار کار سخت می‌شود. بر می‌گردم به حرف امیر نوروزی که ما اگر وقت بیشتری داشتیم به خروجی بهتری می‌رسیدیم. این قبیل فیلم‌ها خط شکن هستند و راه را برای ایجاد تنوع ژانری باز می‌کنند.
