به گزارش اقتصادآنلاین؛ تولید فولاد خام در چین در سال ۲۰۲۴ با کاهش ۱.۷ درصدی مواجه شده است، اما در عین حال، انتشار گازهای گلخانه‌ای در این بخش بیش از ۴ درصد افزایش یافته است. این افزایش ناشی از رشد تولید فولاد در سه ماهه پایانی سال ۲۰۲۴ است که به دلیل اقدامات محرک اقتصادی و جبران کاهش تولید در دسامبر ۲۰۲۳ به وقوع پیوسته است. در این میان، چالش‌هایی نظیر کمبود قراضه فولاد، هزینه‌های بالای برق و پراکندگی صنعت بازیافت، مانع از گسترش استفاده از کوره‌های قوس الکتریکی شده است.
دولت چین در راستای کاهش ۲۰ میلیون تن زغال سنگ و ۵۳ میلیون تن دی‌اکسید کربن تا سال ۲۰۲۵، برنامه‌هایی را برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در صنعت فولاد به اجرا درآورده است. یکی از اهداف اصلی این برنامه‌ها، افزایش سهم تولید فولاد از طریق کوره‌های قوس الکتریکی به ۱۵ درصد و مصرف ۳۰۰ میلیون تن قراضه فولاد تا سال ۲۰۲۵ است.
افزایش معافیت مالیاتی و تسهیلات برای عرضه قراضه بیشتر
دولت با ارائه معافیت‌های مالیاتی و تسهیلات مالی، در تلاش است تا عرضه قراضه فولاد را افزایش دهد و صنعت بازیافت را بهبود بخشد. این برنامه‌ها شامل افزایش بازیافت خودروهای اسقاطی و لوازم خانگی مستعمل نیز می‌شود. همچنین، استفاده از فناوری‌هایی مانند متالورژی هیدروژنی، کاهش کربن در شبکه برق و تغییر سوخت نیز در دستور کار قرار دارد.
علاوه بر تغییر به کوره‌های قوس الکتریکی، کاهش تقاضا از طریق افزایش بهره‌وری مواد و تغییرات طراحی نیز نقش مهمی در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای ایفا خواهد کرد. در کوتاه‌مدت، حذف ظرفیت‌های موجود که با معیارهای انرژی مطابقت ندارند و تمرکز بر تولید فولاد با ارزش افزوده، از جنبه‌های کلیدی سیاست‌های دولت به شمار می‌رود.
در این راستا، کارشناسان بر این باورند که همکاری بین دولت و بخش خصوصی می‌تواند به بهبود وضعیت صنعت فولاد و کاهش اثرات زیست‌محیطی آن کمک کند. همچنین، سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه فناوری‌های نوین و پایدار می‌تواند به عنوان یک راهکار مؤثر در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و بهبود بهره‌وری در این صنعت مطرح شود.
با توجه به چالش‌های موجود، آینده صنعت فولاد چین به شدت به توانایی این کشور در تطبیق با استانداردهای زیست‌محیطی و استفاده بهینه از منابع بستگی دارد.
