علیرضا ناصرپور، معاون نظارت بر نهادهای مالی سازمان بورس و اوراق بهادار در پنل تحلیل نقش صندوق‌های پوشش ریسک در بهینه سازی سبد سرمایه‌گذاری و مدیریت ریسک، گفت: ۴ مسئله اصلی در طراحی صندوق های پوشش ریسک وجود دارد.
او افزود: نوع صندوق پوشش ریسک با توجه به ساختار قانونی و مقرراتی که ما در کشور داریم نزدیک به پنج صندوق موجود تعریف شده است که این نوع صندوق نزدیک ترین نوع به صندوق سهامی است.
ناصرپور ادامه داد: مسئله دوم ساختار صندوق است که باید صدور و ابطالی باشد یا etf ، در حال حاضر مدلی که برای شروع تعریف کردیم صدور و ابطالی است. همچنین مسئله سوم با توجه به صندوق های موجود در بازار انتخاب مدیر حایز شرایط است.
معاون نظارت بر نهادهای مالی سازمان بورس عنوان کرد: شروطی برای مدیریت و تیم اجرایی این صندوق‌ها در نظر داریم، به عنوان مثال سابقه ای که بر صندوق های مشتقه و مدیریت صندوق ها داشته حایز اهمیت است.
او گفت: مسئله بعدی ویژگی های سرمایه گذار است که مثلاً برای حداقل سرمایه و ورود به صندوق محدودیت هایی دارد.
ناصر پور در پایان اشاره کرد: مسیله پایانی که قابل توجه است، موضوع حد نصاب صندوق های سرمایه گذاری است. پتانسیل که در کشور ما برای راه اندازی این صندوق ها وجود دارد به توسعه صندوق های مشابه آن برمیگردد. در صندوق های کالایی با توجه به قدمتی که دارد اکوسیستم معاملاتی شکل گرفته است. اکنون پیشنهاد ما این است که یک نوع صندوق هجفاند داشته باشیم و برای کلاس دارایی ها، با توجه به مقررات پایه و دارایی‌ها، اجازه ورود به حوزه های مختلف دهیم.
