آوین ویژه»

سومین محفل تلاوت قرآنی با حضور قاریان ایرانی برگزار شد جنگنده سوخو-۲۷ ارتش اوکراین سرنگون شد پنج ستاره پرسپولیس گنگستر شدند! تولید ۲۸۵ هزار تن هندوانه پاییزه برای شب یلدا ترافیک سنگین در محورهای شمالی| جاده چالوس یکطرفه شد کنایه منتجب‌نیا به مخالفان ظریف؛ او را با دیپلمات‌هایی مقایسه می‌کنند که نمی‌توانند دو کلمه انگلیسی بخوانند دادگاه چای دبش؛ ماجرای چای‌های کنیایی که هندی جا زده شدند دولت برای کاهش مالیات ارزش افزوده نهاده‌های دامی لایحه داد کیفیت ملاک اصلی برنامه‌های فرهنگی بیجار باشد مردم فومن فریاد الله اکبر سر دادند سرمربی ام صلال قطر گزینه هدایت سپاهان شد مردم قم در حماسه ۱۹ دی نهایت پایبندی خود را به ارزش‌های دینی به نمایش گذاشتند تطبیق روایات آخرالزمان با اتفاقات سوریه می‌تواند زمینه‌ساز فرقه‌های نوظهور شود بیش از ۱۴ هزار نفر در پنجاه و دومین دوره آزمون دستیاری پزشکی رقابت می کنند دو شهرک صهیونیستی «کفار بلوم» و «آویویم» زیر آتش حزب‌الله ساعت کاری ادارات فارس تا پایان بهمن‌ماه ۸:۳۰ تا ۱۴ انقلاب مجتبی جباری در استقلال در راه است آوا وهنشان نماینده ایرانیان در مسابقه دختر شایسته جهان یا میس یونیورس

1

«به یاد پدر» شنیدنی شد؛ نوشتن همیشه هم ساده نیست

  • کد خبر : 107022
  • ۰۴ اردیبهشت ۱۴۰۴ - ۱۹:۲۰
«به یاد پدر» شنیدنی شد؛ نوشتن همیشه هم ساده نیست

آلبوم موسیقی «به یاد پدر» با هنرمندی پژمان طاهری در ژانر موسیقی ایرانی و در قالب سه قطعه موسیقایی مجزا پیش روی مخاطبان قرار گرفت.

به گزارش خبرنگار مهر، آلبوم موسیقی «به یاد پدر» به آهنگسازی و نوازندگی پژمان طاهری و کلام محمد شمس لنگرودی و عزیز الله کاشانیان در ژانر موسیقی ایرانی و در قالب سه قطعه موسیقایی مجزا پیش روی مخاطبان قرار گرفت.

«باز نمی‌گردی، می‌دانم»، «شور دشت»، «گل میخک» قطعاتی هستند که در این آلبوم گنجانده شده‌اند.

اردوان طاهری از دست‌اندرکاران این پروژه در توضیح تکمیلی این آلبوم آورده است:

«نوشتن همیشه هم ساده نیست؛ حتی اگر با واژه‌ها و صنایع ادبی مأنوس و کمابیش محتوایی در ذهن داشته باشی. دانش‌آموز دبیرستانی بودم و پژمان سرباز بود؛ پدرم با خون‌ریزیِ شدید معده در بیمارستان بستری شد.

تلاش و لطف پزشکان نتیجه مطلوبی نداشت تا روزی که زنده‌یاد مهندس پیام کدخدایی، پسردایی من و پژمان با ره‌آوردی از تهران آلبوم «نوبانگ کهن» اثر ماندگار استاد حسین علیزاده به گرگان آمد و در همان اتاق بیمارستان فلسفی گرگان با پدرم به آن گوش سپردند.

از فردا حال روحی پدرم رو به بهبودی نهاد و جسم او جانی دوباره یافت و تا ۳۵ سال بعد که در فروردین ۱۴۰۳ دار فانی را وداع گفت، هر زمان که از آن بیماری یاد می‌کرد، باور داشت که آن اثر بی‌نظیر او را به زندگی بازگردانده بود.

از عشق پدرم به موسیقی و فهم او از موسیقی دستگاهی ایران همین بس که با چند مضراب یا زخمه‌ای از یکی از اساتید، اشک بر گونه‌هایش جاری می‌شد و گویی دردمندی تاریخ ما را از فراز و فرودهای گوشه‌های غم‌انگیز و حزین موسیقی دستگاهی به چشم می‌دید.

در وصیت‌نامه کوتاه کاووس طاهری، آخرین و تنها خواسته‌اش از من و پژمان، نواختن در آئین یادبودش بود، البته با دستگاه مشخص – که شور و سه گاه بود – و در آن عصر بهاری غم‌زده، در سالن نگاه تالار فخرالدین اسعد گرگانی، پژمان نواخت و ما گریستیم.»

لینک کوتاه : https://avindaily.ir/?p=107022

جویای نظرات شما هستیم

مجموع دیدگاهها : 0
قوانین درج کامنت در آوین‌دیلی
  • کامنت‌های ارسالی شما، ابتدا توسط سردبیر آوینی ما بررسی خواهد شد.
  • اگر کامنت شما، حاوی تهمت یا افترا باشد، منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.