آوین ویژه»

زاکانی: شهرداری‌ها صدایشان درنمی‌آید؛ طلب 90 همتی شهرداری تهران حضور فعال ۸ نماینده داوری قم در لیگ‌های پایه فوتسال کشور جریمه سنگین در انتظار این کارفرمایان | ۱۵ میلیون کارگر در تلاش گرفتن حق کشف ۸۲ میلیارد ریال کالای قاچاق در استان مرکزی کنکور سراسری ۱۴۰۴ در بالاترین سطح کیفیت و امنیت برگزار شد پیدا کردن روزنه‌ای برای معرفی موسیقی نواحی از پس یک رویداد سرنوشت طرح ساماندهی کارکنان دولت مشخص شد بانک مرکزی از کاهش نرخ رشد نقدینگی خبر داد + جدول سدهای آذربایجان غربی ۶۴۹ میلیون مترمکعب آب دارند دولت غزه ابعاد وخامت اوضاع انسانی در غزه را تشریح کرد همایش «جنگ شناختی و اقتدار دریایی» آغاز به کار کرد. سفر وزیر خارجه اسپانیا به سوریه و لبنان چرا در جلسه سوال از شهردار رای گیری نشد؟؛دلیل غیبت نرجس سلیمانی مستند «یل» و کشف حقیقت پشت‌صحنه پرورش‌اندام از ممیزی اشعار آئینی تا پدری برای مداحان؛ حاصل یک عمر فعالیت «آهی» گوگل آنالیتیکس چیست و چرا مهم است؟ اعلام زمان انصراف از پذیرش بدون آزمون دانشگاه تهران آموزش قضات موادمخدر؛ گامی برای کاهش نقص آراء

1

«به یاد پدر» شنیدنی شد؛ نوشتن همیشه هم ساده نیست

  • کد خبر : 107022
  • ۰۴ اردیبهشت ۱۴۰۴ - ۱۹:۲۰
«به یاد پدر» شنیدنی شد؛ نوشتن همیشه هم ساده نیست

آلبوم موسیقی «به یاد پدر» با هنرمندی پژمان طاهری در ژانر موسیقی ایرانی و در قالب سه قطعه موسیقایی مجزا پیش روی مخاطبان قرار گرفت.

به گزارش خبرنگار مهر، آلبوم موسیقی «به یاد پدر» به آهنگسازی و نوازندگی پژمان طاهری و کلام محمد شمس لنگرودی و عزیز الله کاشانیان در ژانر موسیقی ایرانی و در قالب سه قطعه موسیقایی مجزا پیش روی مخاطبان قرار گرفت.

«باز نمی‌گردی، می‌دانم»، «شور دشت»، «گل میخک» قطعاتی هستند که در این آلبوم گنجانده شده‌اند.

اردوان طاهری از دست‌اندرکاران این پروژه در توضیح تکمیلی این آلبوم آورده است:

«نوشتن همیشه هم ساده نیست؛ حتی اگر با واژه‌ها و صنایع ادبی مأنوس و کمابیش محتوایی در ذهن داشته باشی. دانش‌آموز دبیرستانی بودم و پژمان سرباز بود؛ پدرم با خون‌ریزیِ شدید معده در بیمارستان بستری شد.

تلاش و لطف پزشکان نتیجه مطلوبی نداشت تا روزی که زنده‌یاد مهندس پیام کدخدایی، پسردایی من و پژمان با ره‌آوردی از تهران آلبوم «نوبانگ کهن» اثر ماندگار استاد حسین علیزاده به گرگان آمد و در همان اتاق بیمارستان فلسفی گرگان با پدرم به آن گوش سپردند.

از فردا حال روحی پدرم رو به بهبودی نهاد و جسم او جانی دوباره یافت و تا ۳۵ سال بعد که در فروردین ۱۴۰۳ دار فانی را وداع گفت، هر زمان که از آن بیماری یاد می‌کرد، باور داشت که آن اثر بی‌نظیر او را به زندگی بازگردانده بود.

از عشق پدرم به موسیقی و فهم او از موسیقی دستگاهی ایران همین بس که با چند مضراب یا زخمه‌ای از یکی از اساتید، اشک بر گونه‌هایش جاری می‌شد و گویی دردمندی تاریخ ما را از فراز و فرودهای گوشه‌های غم‌انگیز و حزین موسیقی دستگاهی به چشم می‌دید.

در وصیت‌نامه کوتاه کاووس طاهری، آخرین و تنها خواسته‌اش از من و پژمان، نواختن در آئین یادبودش بود، البته با دستگاه مشخص – که شور و سه گاه بود – و در آن عصر بهاری غم‌زده، در سالن نگاه تالار فخرالدین اسعد گرگانی، پژمان نواخت و ما گریستیم.»

لینک کوتاه : https://avindaily.ir/?p=107022

جویای نظرات شما هستیم

مجموع دیدگاهها : 0
قوانین درج کامنت در آوین‌دیلی
  • کامنت‌های ارسالی شما، ابتدا توسط سردبیر آوینی ما بررسی خواهد شد.
  • اگر کامنت شما، حاوی تهمت یا افترا باشد، منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.