به گزارش خبرنگار مهر، مراسم بیستمین شب کارگردان شامگاه جمعه ۱۲ اردیبهشت در سالن جلیل شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
مراسم پس از پخش سرود ملی جمهوری اسلامی ایران و تلاوت آیاتی از قرآن کریم آغاز شد.
اجرای این مراسم را احسان حاجی‌پور عهده‌دار بود.
از حاضرین این برنامه می‌توان به گلاب آدینه، اتابک پورنادری، هادی مرزبان، شهرام گیل‌آبادی، محمد برهمنی، مهران رنجبر و … اشاره کرد.
سپس کلیپی برای هم‌دردی با حادثه دیدگان انفجار بندر شهید رجایی پخش شد و در ادامه مجری برنامه به حضار حاضر در سالن خوشامد گفت.
در بخش بعدی کلیپی از ادوار پیشین این برنامه پخش شد.
سپس شهرام گیل‌آبادی رئیس انجمن صنفی کارگردانان خانه تئاتر روی صحنه حاضر شد و گفت: اتابک پورنادری قبل از آمدن روی سن به من گفت که ۲۰ سال شد که این برنامه برگزار می‌شود، اکنون بسیاری از عزیزانی که در این مسیر همراه ما بودند، دیگر در این جهان نیستند. رفقا باید برگردند، هرکاری که فکر می‌کنیم تئاتر این ممکلت را پیش می‌برد، انجام دهیم در غیر این‌صورت تئاتر نداریم، بچه هایمان که تک به تک تئاتر را در جایی دیگر از این دنیا ادامه می‌دهند و همه این رفقا باید برگردند. تئاتر باید نقاد و پرسش‌گر باشد، اگر روح اجتماع و سیاست را از تئاتر بگیریم، همه چیز آن‌را گرفتیم، این حرف، نه حرف سیاسی است و نه چیزی دیگر این وظیفه‌ای‌ست که به گردن تئاتر است.
وی افزود: عصر، عصر سوپر تکنولوژی است و در این دوره روایت ادامه دارد، باید این روایت پشتیبانی شود، با حصر که نمی‌شود، جلوی تئاتر ایستاد. به افتخار استاد سمندریان که بنای این برنامه را گذاشتند، تشویق کنید. باید از آتیلا پسیانی، جمیله شیخی و رضا حداد نام ببرم. به افتخار تمامی این عزیزان دست بزنیم. لازم است بگویم کارگردانی خلق جهان تازه است، کارگردان، مدیر و ناظم نیست، بلکه این فرد، جهانی را تولید می‌کند که اندیشه و تفکر خاص خود را دارد. انجمن صنفی کارگردانان خانه تئاتر با ۲۱ نفر مشورت کرد تا به این نتیجه برسد که مدالیوم خود را به چه کسی تقدیم کند و این فرد کسی نیست جز سرکار خانم گلاب آدینه. آرش دادگر، حسین کیانی، محمد مساوات، مهران رنجبر، غلام‌رضا عربی و محمد برهمنی ۶ تندیس این برنامه را خواهند گرفت. بدون شک رفقای متعدد دیگری وجود داشتند که شاید ما غفلت کردیم و آن را نشناختیم و مطرح نکردیم. در پایان لازم است بگویم که تئاتری ها طراحان مسیر پیش‌روی مملکت هستند و به قول دکتر علی رفیعی، اگر تئاتر نباشد، فرهنگ مملکت پیشرفتی نخواهد کرد.
مراسم با اهدای نخستین تندیس توسط فرزین محدث، ادامه پیدا کرد.
نخستین تندیس این برنامه به محمد برهمنی اهدا شد.
حضار از کوچک بودن سالن انتقاد کردند، زیرا فضای کافی برای نشستن تمامی حاضران وجود نداشت و بسیاری از افراد ایستاده برنامه را دنبال کردند.
اصغر همت در ادامه پشت تریبون حاضر شد و عنوان کرد: کانون کارگردانان خانه تئاتر، کانون همیشه فعالی بوده است، من کارگردان نیستم و تنها یک کار بعد از انقلاب کارگردانی کردم، آن هم به این دلیل که در آن برهه کسی حاضر به کارگردانی کاری به دلیل وجود جنگ تحمیلی نبود.
تندیس بعدی این برنامه توسط اصغر همت به مهران رنجبر تقدیم شد.
مهران رنجبر پس از دریافت جایزه، بیان کرد: تئاتر مسالمت‌جو، تئاتر مرده است. من از انجمن کارگردانان خانه تئاتر، خواهش می‌کنم کاری کنید حمید پورآذری و علی‌اصغر دشتی به این تئاتر برگردند و کاری کنید که تمرینات و تست‌های دکتر علی رفیعی لغو نشود.
سپس صدرالدین زاهد سخنران بعدی این مراسم شد.
صدرالدین زاهد، پس از خوشامدگویی، تصریح کرد: اگر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هنر پرور نباشد، تنها مطرب خواهد بود. من تقریباً هرشب یک نمایش می‌بینم و متوجه سانسورهای متعدد که سبب آسیب به آثار می‌شود، هستم.
تندیس بعدی توسط صدرالدین زاهد به غلام‌رضا عربی اهدا شد.
در ادامه اتابک پورنادری، روی سن حاضر شد و عنوان کرد: هرجا چراغی به نام تئاتر روشن بوده است، دلم خواسته است که سهم کوچکی در آن داشته باشم، بسیاری از هنرمندان بزرگ امسال کنار ما نیستند و از همین موضوع، می‌توان استنباط کرد که چقدر زود دیر می‌شود.
تندیس بعدی توسط، اتابک پورنادری به حسین کیانی رسید که به دلیل کسالت وی، کارن کیانی فرزند این کارگردان، یادداشت حسین کیانی را قرائت کرد.
تندیس بعدی بیستمین شب کارگردان با حضور، بهرام ابراهیمی به آرش دادگر رسید.
آرش دادگر پس از دریافت تندیس، اظهار کرد: خیلی خوشحالم که امشب در خدمت شما هستم، سپاسگزارم از انجمن صنفی کارگرانان خانه تئاتر ایران، تنها چیزی که می‌توانم در این لحظه بگویم، این است که دقیقا پس از ۳۰ سال کار تئاتر به این سوال رسیدیم که چرا تئاتر کار کردیم؟ و چرا به این وادی آمده ایم؟ من گروهی در ابتدا داشتم، که الان نفری از آن باقی نمانده است. امروزه به این اتفاق رسیدم که دیگر میلی به کارگردانی و تدریس ندارم. تنها چیزی که می‌توانم به آن افتخار بکنم، دارایی‌هایی است که به سختی به دست آوردیم و آن را باید به نسل بعدی بسپاریم.
وی افزود: امروزه هیچ فضایی برای تئاتر تجربی و کارگاهی در ایران وجود ندارد و اگر به همین ترتیب جلو برویم در نهایت به این موضوع می‌رسیم که تئاتر لاغر و لاغرتر خواهد شد. آرزومندم که تئاتر در نسل بعدی امیدوارتر و موفق‌تر باشد.
بخش بعدی برنامه به اجرای چند قطعه موسیقایی با پیانو نوازی و آواز محمد زندوکیلی اختصاص داشت.
سپس کلیپی در راستای معرفی کتابی که از سلسله نشست‌های حقوق تئاتر که در سال گذشته برگزار شد، گردآوری شده است، پخش شد.
پس از آن، کلیپی دیگر در باب مروری بر آثار هنری، گلاب آدینه، پخش شد.
هادی مرزبان، سخنران بعدی این برنامه بود، وی یادآور شد: در شهری بودم، که هر که را می‌دیدم که تئاتر کار می‌کرد، می‌گفت من شاگرد، گلاب بودم، چندی پیش، اجرای نمایش ایشان را دیدم و لذت بردم و فهمیدم که عطر این گلاب در کل ایران پیچیده است.
وی افزود: عده‌ای به ما پول می‌دهند که تئاتر کار کنیم و عده‌ای دیگر پول می‌دهند که جلوی تئاتر کار کردن ما را بگیرند، از روزی که برویم توی سالن های نمایش، باید با هزار مشکل دست و پنجه نرم کنیم تا بتوانیم اثری را روی صحنه ببریم.
سپس پیام تصویری، نورا هاشمی به گلاب آدینه، پیش روی چشمان حضار قرار گرفت.
پس از پیام نورا هاشمی، پیام تصویری محمد رحمانیان، پخش شد.
سپس برنامه به بخش تجلیل از گلاب آدینه رسید.
گلاب آدینه عنوان کرد: من خیلی سخنران خوبی نیستم، عادت دارم به حفظ کردن متن، در ابتدا عرض تسلیت دارم در مورد فاجعه انفجار بندرعباس. لازم است در مورد سخنان آقای دادگر، حرفی بزنم. آقای دادگر اگر شما کار نکنید، کسی از مسئولان ناراحت نمی‌شوند، بلکه این افراد را خوشحال می‌کند.
وی افزود: به نظر من در جایی که به صحنه نرفتن و ساز نزدن، باعث خوشحالی افرادی می‌شود پس ما باید حتما کار کنیم. از انجمن صنفی کارگرانان خانه تئاتر، بسیار ممنونم. لازم می‌دانم که از اساتید خود یاد کنم، افرادی مانند مهدی هاشمی، سوسن تسلیمی، علی رفیعی، پرویز ممنون، که از آنها بسیار آموخته‌ام.
سپس بخشی از نمایش «پرده خانه» به نویسندگی بهرام بیضایی و کارگردانی گلاب آدینه، روی صحنه اجرا شد.
در بخش انتهایی مراسم مدالیوم بیستمین شب کارگردان، با حضور جلیل فرجاد، شهرام گیل‌آبادی، اصغر همت، اکبر زنجان‌پور، هادی مرزبان و حدیث فولادوند به گلاب آدینه تقدیم شد.
