به گزارش خبرنگار مهر، موزه فرشچیان یکی از موزه‌های مجموعه کاخ سعدآباد است که سال ۱۳۸۰ در یکی از عمارت‌های این مجموعه به نام عمارت اینانلو که متعلق به خدمه رضاخان بوده است، تأسیس و در دهه هشتاد به مرور آثاری از این هنرمند نگارگر به مجموعه اضافه شد.
بخش قابل توجهی از آثار موجود در موزه فرشچیان، طی تفاهم‌نامه‌هایی از مراکز مختلف معتبری چون موزه هنرهای معاصر تهران که این آثار را نگهداری می‌کردند، به صورت قرض به ساختمان این موزه انتقال پیدا کردند که هنوز هم به مراکز مربوطه پس داده نشده‌اند! این موضوع را در فرصتی مقتضی مورد بررسی قرار خواهیم داد.
مشاهدات خبرنگار مهر نشان می‌دهد ساختمان عمارت اینانلو به دلیل اینکه در مجاورت رودخانه قرار دارد و همچنین سرمایش و گرمایش آن نیز با دستگاه اسپیلت انجام می‌شود، با رطوبتی بیشتر از آنچه که فضای موزه‌ای به عنوان استاندارد با آن مواجه است، دست به گریبان است؛ به این معنی که امکان آسیب دیدن آثار نگارگری که تقریباً همگی آنها قاب شیشه‌ای دارند، اجتناب ناپذیر بوده است، چراکه رطوبت سبب برخی آسیب‌ها همچون طبله کردن آثار و چسبیدن آثار به قاب‌ها می‌شود. عجیب است که مسئولان این موزه طی این سال‌ها به فکر تغییر این وضعیت نبوده‌اند!
نکته قابل توجه دیگر که سبب شد به شکلی تخصصی به موزه فرشچیان نیز توجه کنیم، صحبت‌های ۲ روز قبل رئیس ایکوم ایران در جمع خبرنگاران بود.
سیداحمد محیط طباطبایی در جمع خبرنگاران از تعطیلی موزه آب سعدآباد (واقع در عمارت تشریفات ریاست جمهوری در دوران پهلوی) و جایگزینی موزه قرآن به جای آن خبر داده بود. این در حالی است که اگر نسخ خطی قرآنی و آثار ملی که در موزه قرآن نیز قرار دارند، به یکی از عمارت‌های سعدآباد که شرایط نگهداری درستی ندارند، انتقال پیدا کنند در آینده‌ای نه چندان دور شاهد آسیب به آنها نیز خواهیم بود.
