امیریل ارجمند که نقش مامور پلیس سریال «ناریا» را برعهده دارد درباره حضورش در این مجموعه که این شب ها از شبکه یک سیما پخش می شود به خبرنگار مهر بیان کرد: مخاطب باید سریال «ناریا» را ببیند و خودش قضاوت کند منتها، این سریال دارای پارامترهایی است که نسبت به سریال‌های مشابه، متفاوت است. امید است که این تفاوت، همان اتفاقی را رقم بزند که ما در پی آن بودیم.
وی با اشاره به تمایزهای سریال اضافه کرد: از جمله این تفاوت ها نوع پلیسی بود که سعی کردیم به آن بپردازیم، یا بدمن‌هایی که داریم، متفاوت تصویر شدند، نقش های منفی که وجود دارد و آن قصه زیرساختی که در جریان داستان است، سعی شد با کارهای مشابه خود در این فضا متفاوت باشد یعنی زیرساخت، پیرنگ و موضوعی که با خود به همراه دارد با نگاه نو و متمایزی تصویر شود. به هر حال، تمامی این موارد ممکن است در قضاوت مخاطب تاثیرگذار باشند، اما آنچه که من با توجه به تجربه‌ام می‌بینم، این است که سریال از پارامترهای بسیار خوبی برای جذب مخاطب و ایجاد کشش برخوردار است.
ارجمند درباره همکاری با جواد افشار تصریح کرد: دلیل حضورم در این سریال خود جواد افشار به عنوان کارگردان بود که به گمانم مهم‌ترین اتفاق بود. چرا که او کارگردانی کاربلد است و هم به کار خود مسلط است، سابقه خوبی هم در سریال سازی دارد و کارگردانی درجه یک محسوب می‌شود. به هر حال، هنگامی که چنین کارگردان‌هایی به شما پیشنهاد همکاری می‌دهند، با آرامش بیشتری به کار خود می‌پردازید و با تمرکز بیشتری برای رقم زدن اتفاقی بهتر تلاش می‌کنید.
بازیگر «ناریا» درباره مدت زمان حضورش در پروژه گفت: حدود ۱۴ تا ۱۵ ماه، یعنی در حدود یک سال و دو سه ماه درگیر این پروژه بودم.
وی درباره چگونگی ارتقای سریال های تلویزیونی یادآور شد: برای خود این سریال تلاش شده است تا کیفیت تولید به استانداردهای پلتفرم‌های نمایش خانگی نزدیک‌تر شود و این اتفاقی است که باید در تلویزیون رخ دهد. به این معنا که ما بتوانیم برای هر موضوعی، گروه بازیگران و عوامل متخصصی را با توجه به سابقه و تخصص‌شان گرد هم آوریم. مهم‌تر از همه، موضوع داستان است که باید با دقت بیشتری به آن پرداخته شود و فضایی آرام برای هنرمند و هنر در تلویزیون ایجاد شود.
ارجمند در پایان گفت: در حال حاضر، تلاش‌هایی در این زمینه صورت می‌گیرد و یقیناً هرچه فضای پشت صحنه آرام‌تر و مساعدتر باشد، نتیجه بهتری در خروجی کار حاصل خواهد شد. مانند سریال «پایتخت» که به وضوح نشان می‌دهد که عوامل آن با یکدیگر هماهنگ هستند و هارمونی موجود در پشت صحنه به راحتی به مخاطب منتقل می‌شود و حتی اگر در برخی قسمت‌ها ریتم داستان افت کند، مخاطب را خسته نخواهد کرد.
