رضا بدرالسماء در حاشیه مراسم تشییع استاد محمد فرشچیان در اصفهان در گفتگو با خبرنگار مهر درباره جایگاه این هنرمند فقید اظهار کرد: متأسفانه ما این گوهر گرانبها را از دست دادیم، اما خوشبختانه استاد با هنرش جاودانه شد.
وی افزود: استاد فرشچیان ۹۶ سال از خداوند عمر گرفت و از همان دوران کودکی و نوجوانی تا واپسین روزهای زندگی، بی‌وقفه برای سربلندی کشور، میهن و مردم تلاش کرد.
عشق به میهن و هنر ماندگار
این استاد برجسته نگارگری کشور ادامه داد: استاد فرشچیان عاشق ایران بود و هر آنچه در توان داشت برای اعتلای نام کشورش به کار گرفت. خداوند موهبتی به وی داده بود که توانست آثار ارزشمندی خلق کند که نه تنها در ایران، بلکه در سطح جهانی شناخته و تحسین شد.
تسخیر قلب‌ها بزرگ‌ترین دستاورد
وی تأکید کرد: بالاترین موفقیت استاد فرشچیان، تسخیر قلب‌ها بود. کمتر کسی در ایران را می‌شناسم که چنین جایگاهی در دل مردم پیدا کرده باشد. به باور من، این توفیق نتیجه اخلاص و صفای درونی ایشان بود. خداوند محبت استاد را در دل مردم نهادینه کرد و نام جاویدان به وی بخشید. فرشچیان شخصیتی منحصر به فرد بود که هم در اخلاق و هم در هنر، ماندگار شد.
استمرار، کار فراوان و خلاقیت مکتب فرشچیان
بدرالسماء درباره راز ماندگاری مکتب هنری استاد فرشچیان اظهار کرد: استمرار، تلاش فراوان و عشق به کار هنری از نوجوانی در وجود ایشان شکل گرفته بود. همین استمرار سبب شد تا به مرتبه‌ای برسند که آثارشان در جهان تأثیرگذار باشد. هنرمندانی که در تاریخ ماندگار می‌شوند، صاحب سبک هستند و حرف تازه‌ای برای زمانه خود دارند. استاد فرشچیان نیز یکی از همین هنرمندان جهانی بود که سبک خاص و بی‌بدیلش او را به قله شهرت رساند.
هنرمندی عارف و پیوند خورده با خالق هستی
وی افزود: آثار استاد فرشچیان را نمی‌توان با دیگر هنرمندان قیاس کرد. خلق چنین آثاری تنها نتیجه سال‌ها تلاش و ریاضت نیست، بلکه ارتباط عمیق او با خالق هستی بود که این ارزش‌ها را به منصه ظهور رساند. استاد با خداوند عاشقانه راز و نیاز می‌کرد و همان نیایش‌ها و تفکرات معنوی را با رنگ و قلم بر بوم می‌نشاند. به همین دلیل تمامی آثار وی گواه پیوند عارفانه‌اش با پروردگار است.
فقدانی جبران‌ناپذیر برای هنر ایران
این استاد برجسته نگارگری کشور در پایان گفت: ما افسوس می‌خوریم که چنین سرمایه‌ای را از دست دادیم، زیرا هر روز بر ارزش‌های وجودی استاد افزوده می‌شد و نام وی بیش از پیش بر تارک هنر ایران می‌درخشید. با این حال، هنر ماندگار و سبک منحصر به فردش میراثی جاودانه برای آیندگان باقی خواهد ماند.
