به گزارش خبرنگار مهر، در دوره‌های مختلف و با تغییر دولت و وزرای آن طبیعی است که در رده‌های مختلف مدیریتی نیز تغییراتی ایجاد شود. در برخی موارد این تغییرات فقط بر اساس سلیقه‌های شخصی و به دور از نگاه دوراندیش و کارشناسانه است و در برخی موارد نیز با نگاه و چشم‌اندازی حمایتی و بر اساس نکات و ویژگی‌های کارشناسانه انجام می‌شود.
یکی از نکات مهمی که باید در تغییر مدیران ادارات و سازمان‌های مختلف مدنظر قرار گیرد این است که این تغییر در چه زمانی و با چه هدفی انجام می‌شود. بی‌توجهی به شرایط و زمان مناسب برای ایجاد تغییرات نه تنها دستاورد قابل توجهی ندارد بلکه می‌تواند حاشیه‌های جدیدی نیز به همراه داشته باشد.
وقتی دولت چهاردهم با شعار «وفاق ملی» روی کار آمد تغییرات و انتخاب‌ها با تأمل و فرصت بررسی انجام شد تا تأثیرات مثبتی به همراه داشته باشد.
وقتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تأمل بسیاری را برای انتخاب معاون هنری خود به عنوان یکی از معاونت‌های مهم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که متولی تئاتر، موسیقی و هنرهای تجسمی است، صرف کرد انتظار می‌رفت که این انتخاب باعث شکل‌گیری روندی کارشناسانه در برنامه‌ریزی امور و تغییرات باشد.
معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی این حق را دارد که مدیران زیرمجموعه‌های زیر نظر خود را تغییر دهد ولی اینکه این تغییرات به چه شکل و با چه هدفی باشد نکته مهم و قابل تأملی است.
حمید نیلی به عنوان مدیرکل هنرهای نمایشی در روزی که قرار است اختتامیه نخستین جایزه پژوهش سال تئاتر ایران برگزار شود و تنها ۲ روز مانده به افتتاح بیستمین جشنواره بین‌المللی تئاتر عروسکی تهران-مبارک از اداره‌کل کنار گذاشته می‌شود و جای وی را نه یک مدیرکل جدید بلکه یک سرپرست می‌گیرد.
اتابک نادری از هنرمندان تئاتر که پیش از این سابقه مدیریت مجموعه تئاتر شهر را بر عهده داشته است فارغ از اینکه سابقه مدیریتی وی دارای چه ویژگی‌ها یا معایبی باشد به عنوان سرپرست اداره‌کل هنرهای نمایشی انتخاب و معرفی می‌شود.
اگر قرار است در اداره‌کل هنرهای نمایشی تغییر ایجاد شود بهتر نیست که شاهد حضور یک مدیرکل جدید با ایده و کارنامه‌ای قابل توجه باشیم؟ اگر قرار است در اداره‌کل هنرهای نمایشی تغییر ایجاد شود بهتر نیست در بحبوحه‌ای که قرار است جشنواره تئاتر عروسکی و با فاصله کمی از آن جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر برگزار شود، این تغییرات انجام نشود تا فعالیت‌های برنامه‌ریزی شده بدون حاشیه اجرا شوند؟
آیا حضور یک سرپرست باعث اجرای برنامه‌ها و حمایت‌هایی می‌شود که یک مدیرکل توانایی انجام و اجرای آن‌ها را نداشت؟
از سوی دیگر معاون هنری همزمان با تغییر مدیرکل هنرهای نمایشی و معرفی سرپرست اداره‌کل، حسن جودکی را هم به عنوان سرپرست مجموعه تئاتر شهر معرفی می‌کند؛ انتخابی که باید با حضور مدیرکل هنرهای نمایشی و نظر وی انجام شود.
باز هم انتخاب یک سرپرست به جای مدیر. مشخص نیست که معاون هنری بر چه اساسی چنین انتخاب‌ها و تغییراتی را در این مقطع زمانی انجام می‌دهد ولی هر چه هست یک نکته مهم را می‌توان از آن برداشت کرد که نادره رضایی به دلیل نداشتن شناخت لازم نسبت به تئاتر و شرایط آن، دست به انتخاب‌ها و تغییراتی احساسی می‌زند تا انتخاب‌هایی که چشم‌انداز رو به رشدی برای عرصه مدیریت تئاتر داشته باشد.
باید دید روند انتخاب و انتصاب سرپرست‌های تئاتر ایران تا چه زمانی ادامه خواهد داشت و آیا همین سرپرست‌ها تبدیل به مدیرکل می‌شوند یا سرپرست‌های دیگری جایگزین آن‌ها می‌شوند.
مشخص است که بسیاری از گزینه‌هایی که معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به دنبال رایزنی با آن‌ها برای حضور در اداره‌کل و مجموعه تئاتر شهر بوده است، پاسخ مثبتی برای همکاری نداده‌اند و از این رو در این ماه‌های پایانی سال ۱۴۰۳ سرپرست‌ها در تئاتر ایران روی کار آمده‌اند؛ اتفاقی که تا پیش از این شاهدش نبودیم و ۲ سرپرست به صورت همزمان و در یک روز معرفی نشده بودند.
