هادی شریعتی کارگردان مستند «سارا» که در ایام نوروز به صورت آنلاین در فیلیمو اکران شد در گفتگو با خبرنگار مهر عنوان کرد: مستند «سارا» سال ۹۵ رونمایی شد اما پس از تولد ساره دخترم تولید این مستند را آغاز کردم. مساله اصلی این مستند دیدن و ندیدن بود و به این دلیل که سوژه دختر خودم بود، در ساخت این پروژه بسیار میان دوراهی فیلمساز بودن و پدر بودن قرار می‌گرفتم.
وی تاکید کرد: این فیلم با نگاهی تدوین شد که بیشتر به ساره کمک کند نه اینکه مانند مستندهای دیگر به معلولیت و بچه‌های خاص بپردازد و شوآف کند.
این کارگردان درباره اکران با تأخیر مستند گفت: پس از دو نمایش خصوصی و حضور در چند جشنواره بین‌المللی، انتشار عمومی مستند را به تأخیر انداختیم، زیرا می‌خواستیم فیلم ابتدا به ساره کمک کند تا هویت خودش را بیابد. اکنون که او نوجوانی علاقه‌مند به هنر است، زمان مناسبی برای نمایش اثر به مخاطبان گسترده‌تر فرا رسیده بود. طبیعتاً مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی هم دنبال این مساله بود که یکسری از آثاری که تاکنون نمایش داده نشده‌اند، در نوروز اکران کند. درنتیجه فکر کردیم که این روزها زمان مناسبی برای اکران فیلم است.
وی درباره بازخوردهای مستند «سارا» گفت: من در این روزها بازخوردهای خوبی دریافت کردم و نشان می‌داد که روح داخل اثر هنوز پس از سال‌ها بسیار قدرتمند و زنده است و با مخاطبان ارتباط برقرار می‌کند.
شریعتی درباره روند تولید مستند توضیح داد: بعد از تولد ساره دخترم ما متوجه شدیم که او نابینا است. طبیعتاً به پزشکان متعددی مراجعه کردیم تا اینکه یک تیم پزشکی در اصفهان ادعا کردند که ممکن است دختر ما بینایی داشته باشد. ما در طول این مسیر تحولات را قدم به قدم از طریق موبایل‌های مختلف خانواده ثبت کردیم. این سکانس‌ها نشان می‌دهند چگونه ساره به تدریج به محرک‌های بینایی واکنش نشان داد. ما متوجه شدیم که ساره یک کانال نوری را مشاهده می‌کند و دیگر نابینای کامل نبود. درواقع سکانس پایانی فیلم که او را تنها در کنار دریا نشان می‌دهد، نمادی از این سفر طولانی است.
وی افزود: به پیشنهاد آقای فداییان تدوینگر مستند ما پلان‌هایی که با دوربین حرفه‌ای ضبط شده بودند، حذف کردیم و تمام تصاویر خانوادگی خودم و همسرم را در فیلم استفاده کردیم. نریشن هم به مستند اضافه نکردیم، زیرا می‌خواستیم مخاطب خوانش بی‌واسطه‌ای از تصاویر داشته باشد. در کل تصویربرداری مستند پنج سال طول کشید.
شریعتی در پایان متذکر شد: من به عنوان یک پدر و فیلمساز پیشنهاد می‌کنم، زوج‌هایی که قصد بچه‌دار شدن دارند، حتماً این فیلم را ببینند، زیرا بخشی از این مستند مربوط به یک سندروم خاص است و به زوج‌ها نشان می‌دهد که باید آزمایش‌های پیش از بارداری را جدی بگیرند.
در خلاصه موضوع این فیلم مستند آمده است: «پدری روز تولد دخترش متوجه نابینایی او می‌شود. از همان روز اول دوربین دست گرفته و فیلم می‌گیرد. حاصل پنج سال تصویربرداری پدر، فیلم مستندی است که با نام «سارا» ساخته است…»
