خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها: در دل روزهای سخت جنگ ۱۲ روزه تحمیلی رژیم صهیونیستی علیه ایران، سرباز جوانی بود که مهربانیش در محله زبان‌زد همه بود؛ «مهران منوری» جوانی که شهادتش نه فقط خانواده‌اش بلکه تمام محله را در غم فرو برد.
«مجید منوری» پدر شهید در گفتگو با خبرنگار مهر، با بغضی سنگین از آخرین لحظات زندگی پسرش و از پیوند عمیق میان خود و مهران سخن گفت، پیوندی که فراتر از رابطه معمول پدر و فرزندی بود.
وی افزود: صبح روز شهادتش مهران با مادرش صحبت کرد و همان روز غروب فقط دو ساعت پیش از شهادتش با من تماس گرفت آن لحظات آخر، دلداریم داد و گفت: بابا نگران نباش، اینجا خبری نیست.
پدر شهید با بیان اینکه این من و مهران فقط پدر و پسر نبودیم بلکه رفیق هم بودیم، گفت: دلم برایش تنگ شده، هیچ‌وقت سابقه نداشته این‌قدر از هم بی خبر باشیم.
وی ادامه داد: به مهران گفته بودم خاک این مملکت باید برایش ارزشمند باشد، همان‌طور که حرمت مادرش را نگه می‌داشت او هم واقعاً این حرمت را حفظ کرد.
پدر شهید منوری افزود: مردم ما فوق‌العاده هستند؛ مهربان و متحد، هیچ جای دنیا چنین مردمی پیدا نمی‌کنی فقط کاش مشکلات معیشتی کمتر بود تا آنها بتوانند زندگی راحت‌تری داشته باشند.
مهران جوانی که با دلی بزرگ و ایمانی راسخ به سربازی رفت، نه فقط به خاطر وظیفه، بلکه از سر عشق به وطن و حفظ حرمت خاک مقدس ایران که به گفته پدرش «مثل مادر دومش بود».
در حاشیه این گفتگو، «حجت‌الاسلام والمسلمین حسین منوری» پدر بزرگ شهید در جمله‌ای کوتاه اما عمیق، رضایت قلبی‌اش از ایثار نوه‌اش را ابراز کرد: خدا را شاکرم که نوه‌ام شهید شده است.
این جمله، تجلی روحیه‌ای استوار و ایمانی عمیق است که نسل‌های پیشین ایران را توصیف می‌کند؛ نسلی که از دل سختی‌ها و رنج‌ها، معنای افتخار را در ایثار، از خودگذشتگی و وفاداری به آرمان‌ها یافته‌اند.
هرچند فقدان نوه، دردی جانکاه است، اما شعف معنوی ناشی از جایگاه بلند شهید در قلب خانواده، آرامشی وصف‌ناپذیر به همراه دارد.
این روایت‌های کوتاه، زیبا و دل‌نشین، یاد و نام شهیدان را زنده نگاه می‌دارد و به ما یادآوری می‌کند که خانواده‌های شهدا، با صبر، ایمان و امید به آینده‌ای روشن، همچنان مسیر پرافتخار این راه را به افتخار طی می‌کنند.
