خبرگزاری مهر، گروه استانها، کورش دیباج: تئاتر، هنری است که به‌واسطه زنده بودنش، فرصت‌های بی‌نظیری برای تجربه احساسات مختلف و مواجهه با فضاهای تازه فراهم می‌کند. با این حال، ژانر وحشت و دلهره همچنان در این عرصه کمتر به چشم می‌خورد. نمایش «ساروس» به کارگردانی مرضیه صبوخانیان، از معدود آثاری است که تلاش کرده تا این ژانر مهجور را در صحنه تئاتر زنده کند و فضایی مملو از هیجان و تعلیق را برای مخاطبان خلق کند.
این نمایش با محوریت داستانی متفاوت و بازیگرانی توانا، به همراه فضاسازی منحصربه‌فرد، مسیری تازه در تئاتر اصفهان گشوده است. در گفت‌وگویی تفصیلی با مرضیه صبوخانیان، درباره ایده اولیه، چالش‌ها و جذابیت‌های این نمایش صحبت کرده‌ایم.
نمایش «ساروس» در ژانر وحشت و دلهره ساخته شده است. دلیل انتخاب این ژانر و کشش آن برای شما چه بود؟
علاقه من به ژانر وحشت و دلهره همیشه باعث شده تا این فضا برایم جذاب باشد. «ساروس» نیز بر همین اساس شکل گرفت. داستان نوشته الهه محسنی است و به مسئله کودکی و تأثیرات آن در بزرگسالی از دیدگاهی متفاوت پرداخته است. این نگاه خاص، همراه با خلق فضایی هولناک و پر از تعلیق، مرا به کارگردانی این اثر ترغیب کرد. به نظرم تئاتر هم می‌تواند همانند سینما، مخاطب را درگیر چالش‌های درونی و هیجانات روانی کند و تجربه‌ای متفاوت بیافریند.
این نمایش چه ویژگی خاصی دارد که آن را به مخاطب توصیه می‌کنید؟
«ساروس» تلاشی است برای آوردن تجربه‌های خاص سینمایی به صحنه تئاتر. بیشتر آثار ژانر وحشت را در سینما دیده‌ایم، اما تماشای زنده یک نمایش دلهره‌آور تجربه‌ای کاملاً جدید است. این نمایش در کنار استفاده از تکنیک‌های بصری و فضاسازی خاص، داستانی قوی و متفاوت دارد که مخاطب را از کلیشه‌ها دور می‌کند. همچنین، این اثر نشان می‌دهد که تئاتر جدی هم می‌تواند همان‌قدر جذاب و هیجان‌انگیز باشد که نمایش‌های کمدی محبوب هستند.
«ساروس» چه زمانی و کجا اجرا می‌شود؟
این نمایش از ۱۶ دی‌ماه ۱۴۰۲ در سالن استاد فرشچیان اصفهان روی صحنه رفته است. اجراها هر شب از ساعت ۱۹:۳۰ آغاز می‌شود و آخرین اجرای این اثر ۳۰ دی‌ماه ۱۴۰۲ خواهد بود. از همه علاقه‌مندان به هنر تئاتر دعوت می‌کنم که این تجربه متفاوت را از دست ندهند.
آیا این نمایش برای تمام گروه‌های سنی مناسب است؟
خیر، به دلیل محتوای دلهره‌آور و فضای جدی نمایش، «ساروس» برای کودکان زیر ۱۲ سال توصیه نمی‌شود. این اثر برای بزرگسالانی طراحی شده که علاقه‌مند به تجربه فضایی متفاوت و تفکر برانگیز در تئاتر هستند.
فضاسازی ژانر وحشت در تئاتر با محدودیت‌های خاصش چطور ممکن است؟
یکی از چالش‌های اصلی، تفاوت مدیوم تئاتر و سینماست. در سینما می‌توان از تدوین، جلوه‌های ویژه و موسیقی برای ایجاد تعلیق استفاده کرد، اما در تئاتر، همه‌چیز زنده و در لحظه است. برای «ساروس» تلاش کردیم با طراحی صحنه، نورپردازی و تلفیق فضاهای واقعی و ذهنی، مخاطب را وارد فضایی پرتعلیق کنیم. این رویکرد به ما کمک کرد تا جای خالی تکنیک‌های سینمایی را با خلاقیت‌های تئاتری پر کنیم و حس ترس و دلهره را به شکلی ملموس‌تر به مخاطب انتقال دهیم.
چه مشکلاتی در مسیر تولید و اجرای این نمایش داشتید؟
بزرگ‌ترین مشکل ما، کمبود امکانات اجرایی و نبود سالن‌های تمرین مناسب در اصفهان بود. گروه اجرایی ما تا روزهای آخر امکان استفاده از سالن اصلی را نداشت و این فشار زیادی به ما وارد کرد. از لحاظ مالی هم، این محدودیت‌ها هزینه‌های سنگینی را به گروه تحمیل کرد. علاوه بر این، کار با بازیگران کودک که در این نمایش نقش‌های جدی دارند، چالش‌های خاص خود را داشت. هماهنگ کردن آن‌ها با بازیگران بزرگسال زمان‌بر بود، اما خوشبختانه در نهایت همه این چالش‌ها را پشت سر گذاشتیم.
در میان نمایش‌های تئاتر اصفهان، «ساروس» چه نقشی دارد؟
به نظرم «ساروس» مسیری جدید در تئاتر اصفهان باز می‌کند. بیشتر نمایش‌های اصفهان کمدی هستند و استقبال از آن‌ها خوب است، اما «ساروس» نشان می‌دهد که آثار جدی و دلهره‌آور هم می‌توانند مخاطب را جذب کنند. این نمایش، با قصه‌ای عمیق و فضاسازی خاص، سعی دارد نشان دهد که تئاتر، تنها سرگرمی نیست؛ بلکه می‌تواند تأمل‌برانگیز و هیجان‌انگیز باشد.
درباره گروه اجرایی نمایش «ساروس» بگویید؟
نمایش «ساروس» با هنرنمایی بازیگرانی همچون سمیه اشتری، سجاد ضیغمی، محبت جاوی، شهریار محمدی و مهرسا آیتی روی صحنه می‌رود. سایر اعضای گروه اجرایی عبارت‌اند از: محمدعلی مرادی زاده زواره (دستیار کارگردان)، حسین موسوی (ساخت و اجرای دکور)، هادی شبان (طراح نور)، شفق کاظمی (طراح لباس) و آوا حدادی (طراح گریم).
