به گزارش خبرگزاری مهر، نویسنده کتاب «روایت بی‌قراری» اظهار کرد: کتاب «روایت بی‌قراری» در ۱۲۸ صفحه و در قالب ۲۶ روایت مختلف به چاپ رسیده است که هر روایت به نوعی نمایانگر ابعاد گوناگون شخصیت شهید مظفری از جمله فداکاری‌ها، ایثارگری‌ها و رفتارهای انسانی او است
غلامعباس احمدی افزود: این کتاب نه تنها به بازسازی خاطرات آن شهید بزرگوار کمک می‌کند بلکه به نسل جوان نیز پیامی از صداقت، شجاعت و عشق به وطن را منتقل می‌سازد.
وی گفت: کتاب «روایت بی‌قراری» به همت مجموعه فرهنگی ایثار و شهادت شهدای شهرستان دشتی (پلاک ۲۳۴) تهیه شده و در تیراژ هزار جلد توسط انتشارات حماسه یاران به چاپ رسیده است.
احمدی بیان کرد: این کتاب می‌تواند به‌عنوان یک منبع معتبر برای پژوهشگران و علاقه‌مندان به تاریخ معاصر ایران و فرهنگ ایثار و شهادت مورد استفاده قرار گیرد.
وی افزود: هدف من از نوشتن این کتاب زنده نگه داشتن یاد شهید مظفری و انتقال پیام ایثار و فداکاری به نسل‌های آینده است.
احمدی بیان کرد: من سعی کردم از زوایای مختلف به زندگی این شهید نگاه کنم و هر روایت در این کتاب به نوعی نشان‌دهنده شخصیت منحصر به فرد اوست، از فداکاری‌هایش در میدان جنگ گرفته تا رفتارهای انسانی‌اش در زندگی روزمره، است.
وی ادامه داد: حضور پرشور علاقه‌مندان در این مراسم نشان‌دهنده اهمیت موضوع و نیاز جامعه به ترویج فرهنگ ایثار و شهادت است و امید است با انتشار چنین آثاری یاد و خاطره شهدا زنده نگه داشته شود و نسل‌های آینده با ارزش‌های انسانی و ملی این بزرگواران آشنا شوند.
این مراسم با هدف گرامیداشت یاد و خاطره شهید والامقام محمود مظفری و ترویج فرهنگ ایثار و شهادت در جامعه ترتیب داده شده بود.
کتاب «روایت بی‌قراری» سومین اثر غلامعباس احمدی است که به زندگی و خاطرات شهید مظفری می‌پردازد.
این اثر شامل روایت‌های متنوع و جذابی از زبان خانواده، دوستان، همکاران و آشنایان شهید نوشته شده است و احمدی با دقت و حساسیت خاصی به جزئیات زندگی این شهید پرداخته و تلاش کرده است تا احساسات و تجربیات افرادی را که با او در ارتباط بودند به تصویر بکشد.
شهید «محمود مظفری» متولد سال ۱۳۲۲ در روستای باغ شور از توابع بخش کاکی شهرستان دشتی استان بوشهر بود.
وی دوران جوانی خود را در این روستا سپری کرد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی در اداره شیلات استان بوشهر مشغول به کار شد.
با آغاز جنگ تحمیلی، شوق شهادت و حضور در جبهه در وجود او شعله‌ور شد و پس از تلاش فراوان برای جلب رضایت مسئولان، عازم جبهه شد و سرانجام در ۲۷ اسفندماه ۱۳۶۲ در منطقه طلاییه به شهادت رسید.
