به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری تسنیم، در مقاله ای پژوهشی با عنوان “بررسی اپیدمیولوژی تصادفات مجر به مرگ در موتورسواران ایرانی” که در شماره پاییز سال 1403 مجله علمی پزشکی قانونی به چاپ رسید موضوع مرگ و میر موتورسیکلت سواران، دلایل و نحوه آن در دهه 90 مورد بررسی قرار گرفته است.
در این مقاله پژوهشی آمده است، تصادفات جاده ای نهمین عامل مرگ و میر در جهان و دومین عامل مرگ و میر در ایران بعد از بیماری های قلبی و عروقی است. یکی از عوامل مهم در افزایش تصادفات جاده ای، افزایش روزافزون وسایل نقلیه است.
از سوی دیگر در این مقاله بر این نکته نیز تأکید شده است که موتورسواران 34 درصد بیشتر از سرنشینان سایر وسایل نقلیه در معرض مرگ و میر حوادث جاده ای قرار دارند و تصادفات موتورسیلکت ها در حدود 90 درصد موارد منجر به آسیب جدی و یا مرگ افراد می شود.
بررسی گروه های سنی موتورسواران قربانی حوادث رانندگی در فاصله سال های 1390 تا 1400 نیز نشان داد که بیش از نیمی از درگذشتگان در گروه سنی جوان قرار داشته اند. بر این اساس از کل تلفات موتورسیکلت سواران 53.6 درصد (22 هزار و 797 نفر) در گروه سنی کمتر از سی سال قرار داشتند که این قربانیان (زیر 30 سال) در استان های ایلام، کهگیلویه و بویراحمد و البرز بیشترین درصد تلفات موتور سیکلت را به خود اختصاص داده اند.
گزارش های متعددی از ایران و دیگر کشورهای جهان نیز مؤید این نکته است که گروه سنی جوانان بیشترین موارد مرگ و میر حوادث ترافیکی موتورسواران را در برمی گیرند. به عنوان مثال در مطالعه ویرا و همکاران در برزیل میانگین سنی موتورسواران حادثه دیده 27.78 سال بود و یا در پژوهشی دیگر در سنگاپور که توسط هک و همکارانش انجام شد، میانگین سنی افراد آسیب دیده در تصادفات موتور 16 تا 25 سال بود.
در این مقاله براساس یافته‌های به دست آمده تأکید می شود بیشترین آمار متوفیات تصادفات موتورسیکلت‌ها را مردان جوان با شغل آزاد و تحصیلات زیر دیپلم تشکیل می دهند، بنابراین لازم است به منظور کاهش این حوادث علاوه بر استراتژی های پیشگیرانه مانند احترام به قوانین، نحوه استفاده صحیح از این وسایل نیز آموزش داده شود.
نکته مهم دیگر آنکه بر اساس نتایج این مقاله پژوهشی، در دهه 90، در تصادفات موتورسیکلت سواران، 54.6 درصد به دلیل ضربه به سر جان خود را از دست داده اند که این موضوع نشان دهنده اهمیت استفاده از کلاه ایمنی استاندارد برای راکب و سرنشین موتور سیکلت است.
از نظر محل وقوع سانحه نیز، 47.3 درصد موتورسواران در مسیرهای برون شهری و 39 درصد در راه های درون شهری دچار حادثه شده اند، ضمن آنکه 51.2 درصد نیز در بیمارستان ها جان خود را از دست داده اند.
هرچند نتایج این مقاله پژوهشی نشان می دهد که نرخ فوت ناشی از تصادفات موتورسیکلت در سال 1400 نسبت به سال 1390، با کاهش 23.5 درصدی مواجه و روند تلفات کاهشی بوده است اما از آنجا که از سال 1400 به بعد آمار تلفات حوادث رانندگی در کشور با افزایش مواجه بوده است، به نظر می رسد با توجه به افزایش تلفات تصادفات، آمار مرگ و میر موتورسواران نیز بیشتر شده باشد. (با این توضیح که به دلیل محدودیت های موجود، از سال 1401 به بعد آمار تفکیکی مرگ و میر موتورسیکلت سواران توسط سازمان پزشکی قانونی کشور جمع آوری نمی شود.
انتهای پیام/
