به گزارش خبرنگار مهر، دکتر شهرام یزدانی در نشست خبری مشاور آموزشی رئیس جمهور و رئیس مرکز ملی تحقیقات راهبردی آموزش علوم پزشکی با اصحاب رسانه که امروز چهارشنبه اول اسفندماه ۱۴۰۳ برگزار شد، در پاسخ به سوالی در مورد توزیع متخصصان و راهکار عملی برای تشویق ماندگاری پزشکان در مناطق محروم گفت: باید به یک نکته اشاره کنم و این‌که حال پزشکی در کشور ما خوب نیست. ما مطالعه‌ای بر روی ۳۵۰ نفر از دستیاران پزشکی در شهر تهران انجام دادیم. بر اساس این مطالعه، ۶۵ درصد دستیاران ما افسردگی دارند؛ ۲۵ درصد از آن‌ها افسردگی شدید دارند، ۶۰ درصد اضطراب دارند و ۱۶ درصد از افرادی که اضطراب دارند، دارای اضطراب شدید هستند.
وی در مورد شیوع افکار خودکشی در بین دستیاران پزشکی گفت: یک‌سوم دستیاران که در این مطالعه بررسی شدند؛ افکار خودکشی دارند و ۱۰ درصد این افکار خودکشی خطرناک است.
مشاور رئیس‌جمهور با اشاره به مطالعه دیگری که در مورد افکار خودکشی در مشاغل مختلف در ایران انجام شده، توضیح داد: بر اساس این مطالعه؛ میزان افکار خودکشی در پزشکان ۲.۷ برابر میانگین افکار خودکشی در سایر مشاغل جامعه و کم‌ترین آن مربوط به معماری بود.
وی اظهار کرد: حال جامعه پزشکی ما خوب نیست؛ بنابراین هر سیاستی که بخواهد فشار را بر این جامعه بیشتر کند، اشتباه است اول باید حال این جامعه خوب شود. سیاست‌های دستوری توزیعی اشتباه است. اگر بخواهیم با سیاست دستوری افراد را به مناطق محروم و شهرستان بفرستیم، درست نیست.
رئیس مرکز ملی تحقیقات راهبردی آموزش علوم پزشکی با بیان این‌که یک چارچوب انگیزشی خوب می‌تواند سبب شود که توزیع اتفاق افتاد، گفت: بحث دیگر بومی‌گزینی است. من با هر گونه سهمیه موافقم به شرط این‌که شرایط برای زندگی فرد مهیا شود.
وی اظهار کرد: اعتقاد من این است که گردش کار بیمارستان‌های آموزشی ما نباید وابسته به وجود رزیدنت باشد. باید گردش کار تضمین شده داشته باشیم و دانشجوی رزیدنت آن‌جا کار یاد بگیرند. این‌که تنها دانشجویان دستیاری فعالیت کنند، اشتباه است و باعث بار زیادی بر روی آن‌ها می‌شود. در حال حاضر بررسی نشان داده که ۹۳ درصد از دستیاران در این شرایط کاری بریده (frustrated) بودند.
یزدانی در پیشنهاد دیگری گفت: پیشنهاد دیگر کوتاه کردن دوره دستیاری است. موضوع دیگر، پذیرش مستقیم دانشجو از عمومی به تخصص و از تخصص به فوق تخصص است که فاصله زمانی بین آن برداشته شود. همچنین استفاده از افراد کمکی می‌تواند به کاهش بار کاری دستیاران کمک کند.
وی افزود: همچنین تعهدات اجباری دستیاران باید کم شود و برای حضور در مناطق محروم فقط و فقط بسته انگیزشی ایجاد شود. بخش دیگر بهبود تعرفه‌هاست که بدون آن نمی توان کار انجام داد.
