دکتر هادی علی‌اکبریان، مدیر توسعه امور بین‌الملل دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی، در گفتگو با خبرنگار مهر بیان کرد: در گذشته در زمینه امور بین‌الملل، رویکرد جذب دانشجو در دانشگاه ما بیشتر بر مبنای کیفیت بود. اما اکنون برنامه‌ای که در نظر داریم اجرا کنیم، توسعه کمی در حوزه بین‌الملل است. کیفیت همواره اولویت ما بوده است و تصمیم داریم با حفظ کیفیت، تعداد دانشجویان را نیز افزایش دهیم.
افزایش ظرفیت دانشجوی بین الملل
وی اضافه کرد: در حال حاضر حدود ۱۰۰ دانشجوی خارجی داریم. قصد داریم که این تعداد را به ۳۰۰ دانشجو افزایش دهیم. مشکلی که وجود دارد این است که در برخی رشته‌ها، مانند رشته‌های کامپیوتر، تقاضای زیادی وجود دارد و این باعث شده که تمرکز دانشجویان خارجی بیشتر در این رشته‌ها باشد. برنامه ما این است که رشته‌های مورد تقاضا را بین دانشکده‌ها توزیع کنیم تا با روش توزیع در رشته‌های مفید و دیگر رشته‌ها، از هجوم ناگهانی دانشجویان به برخی رشته‌های محدپد جلوگیری کنیم و تقاضا برای رشته‌های دیگر نیز افزایش یابد.
علی‌اکبریان در ادامه با اشاره به کشورهای پرتقاضا برای ادامه تحصیل در ایران گفت: بیشترین تقاضا را از کشورهای افغانستان، عراق و لبنان داریم که شعبات دانشگاهی خوبی در این کشورها داریم. در حال حاضر حدود ۳۰ دانشجوی لبنانی داریم که در رشته‌های خاص، مانند هوافضا در حال تحصیل هستند.
راه اندازی دوره های مجازی برای دانشجویان بین الملل
مدیر امور توسعه و بین‌الملل دانشگاه خواجه نصیر ادامه داد: موضوع بعدی که در نظر داریم اجرا کنیم، راه‌اندازی دوره‌های مجازی برای دانشجویان خارجی است. این برنامه ابتدا در مقطع کارشناسی ارشد اجرا میشود و در آینده قصد داریم مجوزهای لازم را برای مقطع کارشناسی نیز دریافت کنیم. همچنین با کنسولگری افغانستان صحبت کرده‌ایم تا برای دختران افغان که اجازه تحصیل ندارند، آموزش‌های مجازی فراهم شود. به محض فراهم شدن شرایط، امکان اضافه کردن مقطع کارشناسی را نیز خواهیم داشت.
وی افزود: طرح آموزش مجازی دانشجویان، به نوعی به‌عنوان پردیس مجازی دانشگاه محسوب میشود. همچنین به صورت فیزیکی، در خارج از کشور با ۵ دانشگاه دیگر به‌صورت کنسرسیوم تحت عنوان «یو تی فایو (UT5)»، همکاری داریم که شامل دانشگاه‌های شریف، علم و صنعت، امیرکبیر و صنعتی اصفهان میشود. برنامه ما این است که حضور خود را در کشورهای دیگر به صورت هم‌گرایانه گسترش دهیم. کشورهای عمان و ازبکستان از جمله مناطقی هستند که در آن‌ها برنامه‌هایی در این زمینه در حال طرح است. این همکاری‌ها به دانشگاه ما کمک خواهد کرد تا بتوانیم در خارج از کشور فعالیت‌های دانشگاهی خود را گسترش دهیم، چرا که دانشگاه به‌تنهایی نمی‌تواند این فعالیت‌ها را انجام دهد و باید با همکاری سایر دانشگاه‌ها این امر محقق شود.
