به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، صنعت بانکداری ایران به‌عنوان یکی از ارکان حیاتی اقتصاد کشور، همواره تاثیر زیادی بر رشد اقتصادی و ثبات مالی دارد. در نیمه نخست سال 1403، بسیاری از بانک‌ها توانسته‌اند سودآوری خود را افزایش دهند.
صنعت بانکداری در ایران
براساس این گزارش، اقتصاد ایران در سال 1403 با افزایش حجم نقدینگی، ناشی از افزایش بدهی‌های دولت و رشد سپرده‌ها مواجه بوده است. اجزای نقدینگی، شامل: پول نقد، سپرده‌های جاری و شبه پول (سپرده‌های مدت‌دار و اوراق) است که در کنار هم بر نماگرهای اقتصادی اثر گذاشته و موجب تحولات قابل‌توجهی در بازارهای مالی و نرخ بهره شده‌اند.
این گزارش می‌افزاید در کشورهای پیشرفته، بانک‌ها با افزایش نرخ بهره به کنترل تورم و کاهش نقدینگی می‌پردازند، که به کاهش تقاضا برای وام و افزایش تمایل به پس‌انداز منجر می‌شود. این سیاست‌ها می‌تواند سودآوری بانک‌ها را تقویت کند. اما در ایران، سیاست‌های انقباضی اثرات کمتری داشته‌اند. با وجود افزایش نرخ بهره، کنترل نقدینگی و تورم محدود بوده است. بانک‌ها به دلیل افزایش هزینه‌های تامین مالی و مطالبات مشکوک‌الوصول با مشکلات بیشتری مواجهند و حاشیه سود آنها کاهش یافته است. در نتیجه، نرخ بهره بالاتر نتوانسته به طور موثر تورم را کنترل کند و خلق نقدینگی همچنان ادامه دارد. مقایسه با کشورهای پیشرفته نشان‌دهنده تفاوت‌های ساختاری و عملکردی است که اثرات این سیاست‌ها را در ایران تحت تاثیر قرار داده است.
بررسی بازده حقوق صاحبان سهام در صنعت بانکی
بازده حقوق صاحبان سهام یا ROE یکی از مهم‌ترین معیارهای ارزیابی عملکرد بانک‌ها است، زیرا نشان‌دهنده سودآوری برای سهامداران است. بانک‌هایی که با بازده حقوق صاحبان سهام آنها بالاست نشان داده‌اند که توانسته سرمایه‌های سهامداران خود را به‌طور موثر تبدیل به سود و در نتیجه ارزش بالایی برای سهامداران خود ایجاد کنند. در مقابل، بانک‌هایی که بازدهی حقوق صاحبان سهام در آنها منفی است، قادر به ایجاد بازده مثبت برای سهامداران خود نبوده و به‌جای آن، به‌طور مداوم ارزش سهام را از دست داده‌اند. تحلیل این داده‌ها نشان می‌دهد که بانک‌های با ROE بالاتر نه‌تنها برای سهامداران جذاب‌تر هستند بلکه قادر به جذب سرمایه‌های بیشتری برای گسترش و توسعه فعالیت‌های خود نیز خواهند بود.
بررسی نسبت قیمت به ارزش دفتری در صنعت بانکی
افزون براین، نسبت قیمت به ارزش دفتری P/B، نشان‌دهنده ارزیابی بازار از ارزش دفتری بانک‌ها است. این نسبت معمولا برای ارزیابی این‌که آیا سهام بانک ارزان یا گران است، استفاده می‌شود. در بانک‌هایی که در این بخش بالاترین مقدار را دارند، به این معنی است که بازار ارزش زیادی برای سهام آنها قائل است .در نتیجه، بانک‌هایی با نسبت‌های P/B بالاتر معمولا از نظر بازار به دلیل پتانسیل رشد یا چشم‌انداز مثبت در آینده، جذاب‌تر به نظر می‌رسند.
انتهای پیام/
