به گزارش خبرنگار مهر، امروز جمعه ۱۲ بهمن ماه مصادف با نخستین روز از ماه شعبان است. با فرا رسیدن ماه شعبان که پیامبر اسلام (ص) آن را اینگونه تعریف کرده است «شعبان ماه شریفی است و آن ماه من است، حاملان عرش آن را بزرگ می‌شمارند و حق آن را می‌شناسند، آن ماهی است که در آن همچون ماه رمضان، روزی بندگان زیاد می‌شود» اعمالی برای مسلمانان تعریف می‌شود که از آن جمله می‌توان به روزه سه روز اول این ماه اشاره کرد.
میرزا جواد آقا ملکی تبریزی در المراقبات می‌گوید:
شعبان برای سلوک‌کننده به خداوند متعال، یکی از منازل عمر محسوب می‌شود و آن شأنی والا و فضیلتی بزرگ دارد و شبی از شبهای قدر در آن واقع شده است و مولودی در آن به دنیا آمده است که خداوند به سبب او به هر مورد ظلم واقع شده، از اولیا و انبیا و اصفیایش، از زمان هبوط آدم – علیه السّلام – به زمین، وعدۀ یاری و نصرت داده است که به وسیلۀ او زمین را از عدل و داد پرخواهد نمود، پس از اینکه از ظلم و ستم لبریز شده باشد. در شأن این ماه، همین بس که ماه رسول خدا – صلّی اللّه علیه و آله – است و آن حضرت در خصوص آن چنین فرمود: به درستی که شعبان، ماه من است. خدای رحمت آورد بر کسی که مرا در ماهم یاری رساند.
«مناجات شعبانیه» از آن حضرت بسیار معروف است و آن در نزد اهلش مناجاتی است عزیز و ازاین‌روی، به شعبان انس می‌یابند، بلکه انتظارش را کشیده، مشتاق حلولش می‌گردند و به درستی که در آن مناجات، علومی است والا از چگونگی معامله بنده با خداوند متعال و وجوه ادب‌ورزی، در طریقه معرفت حق و نیز مسئلت و دعا و استغفار به درگاه خداوند متعال و استدلال‌هایی لطیف که برای استحکام مقام امید و رجا مناسب حال مناجات است و سزاوار مقام عبودیت و در آن دلالت‌های صریح واضحی وجود دارد، در خصوص معانی قرب و لقا که به سبب آن شبهه‌های اهل سلوک و شک‌های اهل انکار و وحشت اهل تردید برطرف می‌گردد، و آن‌گونه که فردی از اصحاب معرفت آن را مورد تفسیر قرار داده است، همانا آن اشارتی است به معرفت نفس که خود راه معرفت‌یابی به «ربّ» محسوب می‌شود. کوتاه سخن اینکه: همانا این مناجات، از اعمال بسیار بااهمیت این ماه محسوب است، بلکه بر سالک لازم است که بعضی از فرازهای آن را در تمام ایام سال ترک نکرده، در قنوت نمازهای خود نیز بخواند.
