به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام حسینی قمی کارشناس مذهبی در حسینیه آیت الله حق شناس به ایراد سخنرانی پرداخت و اظهار داشت: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، در اولین روز ماه شعبان، شخصی را به مدینه می‌فرستاد که صدای او را در کوچه‌ها و محله‌ها می‌شنیدند. او از طرف حضرت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله اعلام می‌کرد: من منادی رسول‌الله هستم، حضرت فرموده‌اند: «شعبان ماه من است، رحم‌الله من أعانی علی شهری» خداوند رحمت کند کسی را که به من در این ماه کمک کند.
وی افزود: امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمودند که از زمانی که من صدای منادی را شنیدم، دیگر هیچ‌گاه روزه ماه شعبان را ترک نکردم. در روایات دیگری آمده است که پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله روش‌های مختلفی برای روزه‌داری داشتند، اما در سال‌های آخر عمرشان، پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله تمام ماه شعبان را روزه می‌گرفتند.
حسینی قمی گفت: در صلوات شعبانیه نیز به ذکر مقام ماه شعبان اشاره می‌شود: «هذا شهر النبی سید رسلک، شعبان الذی حف المومن الرحمة»، یعنی این ماه شعبان، ماهی است که رحمت الهی در آن گسترده شده است. پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در روزهای این ماه به‌طور خاص، هم روزه می‌گرفتند و هم شب‌ها را به شب‌زنده‌داری می‌پرداختند. در این ماه، اگر کسی روزه قضا دارد، باید نیت قضای روزه را بکند تا ثواب روزه ماه شعبان به او داده شود.
این کارشناس مذهبی اضافه کرد: در ادامه صلوات شعبانیه آمده است: «و رزقنی مواسات من قَترت علیه من رزقک»، یعنی خداوند توفیق دهد که در این ماه شعبان به کسانی که در تنگنا هستند کمک کنم. در این دعا، از خداوند خواسته می‌شود که بفرماید هرکس از فضل خداوند بهره‌مند است، باید به نیازمندان کمک کند. امام صادق علیه‌السلام در جواب سوالی که در مورد بهترین اعمال در این ماه پرسیده شد، فرمودند: «صدقه و استغفار». به‌ویژه در شب‌های ماه شعبان، با انجام استغفار و صدقه دادن، انسان به درجه‌ای از عبودیت می‌رسد که در قرآن آمده است: «و من ما رزقناهم یُنفقون»، که این اشاره به کسانی دارد که از رزق و روزی خود برای کمک به دیگران دریغ نمی‌کنند.
وی عنوان کرد: در تاریخ آمده است که وقتی حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام در مسیر کربلا بودند، در جایی پرسیدند که این خیمه متعلق به کیست؟ گفتند: «مال آقا امام حسین علیه‌السلام است». وقتی وارد خیمه شدند، حضرت را در حال قرآن‌خوانی و اشک ریختن مشاهده کردند. در شب ولادت قمر بنی‌هاشم علیه‌السلام، توجه به ایمان و فداکاری‌های ایشان می‌تواند الهام‌بخش باشد. گزارش‌ها حاکی از این است که قاتل حضرت عباس علیه‌السلام وقتی از او پرسیدند که چه ویژگی‌ای در حضرت عباس داشت که این‌گونه فداکاری کرد، پاسخ داد: کسی را کشتم که پیشانی‌اش محل سجده بود.
این کارشناس مذهبی در پایان با بیان ماجرایی از امام حسین علیه السلام اظهار داشت: ماجرایی از امام حسین علیه السلام نقل شده که روزی حضرت سیدالشهدا به شخصی که نیاز داشت گفت به جای گفتن نیاز، آن را بنویسد تا از خجالت و شرمندگی دوری کند. آن شخص درخواست خود را نوشت و امام حسین با وجود اینکه نامه را نخواند، برایش کمک فرستاد. همچنین حدیثی از امام صادق آمده که می‌فرمایند به کسی نیازت را مطرح کن که یا دیندار است یا به خاطر مردانگی‌اش به تو کمک می‌کند. و همچنین، اقدامات خیرخواهانه حتی از سوی افراد بی‌دین نیز پاداش خواهد داشت.
