خبرگزاری مهر-گروه دین و اندیشه: انقلاب اسلامی ایران، به رهبری امام خمینی (ره)، نه تنها یک تحول سیاسی در داخل مرزهای ایران بود، بلکه یک نقطه عطف در تاریخ مبارزات ملت‌ها علیه استکبار و سلطه‌جویی جهانی به شمار می‌رود.
این انقلاب، با تکیه بر آموزه‌های اسلام ناب محمدی (ص) و با الهام از نهضت‌های آزادی‌بخش، گفتمان جدیدی را در عرصه بین‌الملل مطرح کرد که مبتنی بر عدالت، استقلال، و نفی هرگونه سلطه بود.
دیدگاه انقلاب اسلامی در مورد مقاومت، فراتر از یک تاکتیک سیاسی، به مثابه یک اصل بنیادین و یک ضرورت انسانی برای حفظ کرامت و حقوق ملت‌ها تبیین می‌شود. این دیدگاه، با تأکید بر خودباوری، ایستادگی در برابر زورگویان، و حمایت از مظلومان، الهام‌بخش بسیاری از جنبش‌های مقاومت در سراسر جهان شده است.
مقاومت در اندیشه انقلاب اسلامی، ریشه در آموزه‌های قرآنی و سیره نبوی دارد. قرآن کریم، با تأکید بر مفاهیمی چون «جهاد»، «امر به معروف و نهی از منکر»، و «نصرت مظلوم»، مبانی نظری مقاومت را شکل می‌بخشد. از دیدگاه امام خمینی (ره)، جهاد تنها به معنای جنگ نظامی نیست، بلکه شامل هرگونه تلاش و کوششی است که برای دفاع از حق و مقابله با باطل صورت می‌گیرد.
ایشان، با تأکید بر این نکته که «اسلام سنگرهای کلیدی جهان را فتح خواهد کرد»، مقاومت را یک وظیفه همگانی برای تمام مسلمانان و آزادی‌خواهان جهان می‌دانستند.
علاوه بر این، اندیشه مقاومت در انقلاب اسلامی، با تأکید بر مفهوم «ولایت فقیه»، بعد جدیدی به خود می‌گیرد. ولایت فقیه، به عنوان محور وحدت و رهبری امت اسلامی، نقش مهمی در سازماندهی و هدایت مقاومت در برابر استکبار جهانی ایفا می‌کند. از این منظر، مقاومت تنها یک حرکت خودجوش و پراکنده نیست، بلکه یک استراتژی منسجم و هدفمند است که تحت رهبری ولی فقیه، به دنبال تحقق اهداف عالیه اسلام و دفاع از حقوق ملت‌ها است.
مقاومت در اندیشه انقلاب اسلامی، همچنین با تأکید بر اصل «عدالت»، به دنبال برقراری یک نظام عادلانه در جهان است. از این دیدگاه، ظلم و ستم، نه تنها یک پدیده اخلاقی، بلکه یک معضل سیاسی و اجتماعی است که باید با آن مبارزه کرد. انقلاب اسلامی، با حمایت از جنبش‌های آزادی‌بخش و با محکوم کردن سیاست‌های استعماری و سلطه‌جویانه، تلاش می‌کند تا زمینه را برای برقراری عدالت در سطح بین‌الملل فراهم کند.
مقاومت در اندیشه انقلاب اسلامی، دارای ابعاد و جلوه‌های گوناگونی است که هر یک به نحوی در مقابله با ظلم و سلطه‌جویی نقش ایفا می‌کنند:
مقاومت فرهنگی: این بعد از مقاومت، به مقابله با تهاجم فرهنگی دشمنان و حفظ هویت اسلامی و ملی می‌پردازد. انقلاب اسلامی، با تأکید بر خودباوری فرهنگی، تولید علم بومی، و ترویج ارزش‌های اسلامی، تلاش می‌کند تا از نفوذ فرهنگ غرب و استحاله هویت جامعه جلوگیری کند. تأسیس دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی، حمایت از هنرمندان متعهد، و تولید محصولات فرهنگی با محتوای ارزشی، از جمله جلوه‌های مقاومت فرهنگی در ایران است.
مقاومت سیاسی: این بعد از مقاومت، به مقابله با سیاست‌های سلطه‌جویانه قدرت‌های بزرگ و دفاع از استقلال و حاکمیت ملی می‌پردازد. انقلاب اسلامی، با اتخاذ مواضع مستقل در عرصه بین‌الملل، حمایت از جنبش‌های آزادی‌بخش، و محکوم کردن سیاست‌های استعماری، تلاش می‌کند تا نقش خود را در ایجاد یک نظام عادلانه جهانی ایفا کند. حمایت از فلسطین، مخالفت با اشغالگری، و ایستادگی در برابر تحریم‌ها، از جمله جلوه‌های مقاومت سیاسی در ایران است.
مقاومت اقتصادی: این بعد از مقاومت، به مقابله با تحریم‌ها و فشارهای اقتصادی دشمنان و تلاش برای خودکفایی و توسعه اقتصادی می‌پردازد. انقلاب اسلامی، با تکیه بر اقتصاد مقاومتی، حمایت از تولید داخلی، و تنوع‌بخشی به منابع درآمدی، تلاش می‌کند تا از وابستگی به قدرت‌های خارجی جلوگیری کند. توسعه صنایع داخلی، حمایت از شرکت‌های دانش‌بنیان، و گسترش روابط تجاری با کشورهای دوست، از جمله جلوه‌های مقاومت اقتصادی در ایران است.
مقاومت نظامی: این بعد از مقاومت، به دفاع از مرزها و امنیت کشور در برابر تهدیدات نظامی دشمنان می‌پردازد. انقلاب اسلامی، با تقویت نیروهای مسلح، توسعه صنایع دفاعی، و آموزش نیروهای مردمی، تلاش می‌کند تا آمادگی لازم را برای مقابله با هرگونه تجاوز نظامی داشته باشد. برگزاری رزمایش‌های نظامی، تولید تجهیزات دفاعی پیشرفته، و تربیت نیروهای متخصص، از جمله جلوه‌های مقاومت نظامی در ایران است.
این ابعاد مختلف مقاومت، در تعامل با یکدیگر، یک منظومه منسجم را شکل می‌دهند که هدف آن، دفاع از حقوق و منافع ملت ایران و حمایت از مظلومان و مستضعفان جهان است.
